28/02/2010

The Burger Project (live review)

Πότε: Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2010, Six D.O.G.S.
Η 27η Φεβρουαρίου του 2010 θα μείνει γνωστή ως "η ημέρα με τα 3 live". Περιμένεις σα μαλάκας ολόκληρους μήνες να έρθει ένα όνομα της προκοπής στην πόλη και μετά πάνε και κανονίζουν την ίδια μέρα Ian Brown (στο Fuzz), ΙΑΜΧ (στο Gagarin) και ΜΟΝΟ (στη μύγα) (το τελευταίο το έμαθα χθες μέσω twitter, δεν είχα ιδέα)
Από τότε που ανακοινώθηκαν οι συναυλίες αδυνατούσα να πάρω μία απόφαση σε ποιό live να πάω κι έτσι ενάντια σε όλα τα προγνωστικά αποφάσισα να μην πάω πουθενά και να στηρίξω την εγχώρια σκηνή.
Τους Burger Project τους είχα απλά άκουστά ως cover band που ντύνεται όπως να 'ναι και στήνει liveάκια με balkan ρυθμούς που σου φτιάχνουν τη διάθεση. Why not.
Η Αβραμιώτου ήταν τίγκα στον κόσμο και μέσα και έξω, σε κάποια φάση νομίζω ξέμειναν και από μπίρα βαρέλι, φαντάσου. Από τη σκηνή έβλεπα μόνο τους τρεις μπροστά και δυστυχώς όχι τον drummer που μου σφύριξαν ότι φόραγε σορτσάκι, γούνα και πέρλες. Why not.
Οι τύποι είχαν ένα tracklist που σκότωνε -από κάθε δεκαετία και κάθε κατηγορία. Στο ίδιο δίωρο είμαι πεπεισμένη ότι άκουσα τα Rhythm is a dancer, Seven nation army, Το βαπόρι απ'την Περσία, When a man loves a woman, Wonderwall, She's got the look, Barbie girl (!), Kiss, White horse και ένα τούρικο τσιφτετέλι. Why not.
Μερικές διασκευές τους θυμίζουν Richard Cheese. Η ενέργειά τους on stage θυμίζει Gogol Bordello. Why not.
Highlight: ατάκα από τη φίλη μου: "μα τους φαντάζεσαι τώρα αυτούς τους 4 μαντράχαλους να κάνουν πρόβα -στα σοβαρά- το Barbie Girl;"


ΥΓ: Σιχαίνομαι, σ ι χ α ί ν ο μ α ι που στην Ελλάδα δεν έχει απαγορευτεί ακόμα το κάπνισμα σε εσωτερικούς χώρους.

27/02/2010

Jumping Fish LIVE: Lolek, Travelmind Syndrome, Lumiere Brother, R0us (live review)


Πότε: Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010, Σταυρός του Νότου
OK το Jumping Fish το παρακολουθώ από τότε που ξεκίνησε (το ακολουθώ και στο twitter), γουστάρω απίστευτα την προσπάθεια που κάνει - έχω άλλωστε κάνει για αυτό μεγάλες δηλώσεις.
Χθες λοιπόν το Jumping Fish είχε live στο Σταυρό του Νότου με όλα τα... starάκια που "τσίμπησε" το site από τον Οκτώβρη μέχρι σήμερα. Αποφάσισα να πάω πρώτον γιατί είχα να πάω σε live 200 χρόνια, δεύτερον γιατί είχα καλή παρέα, αλλά και τρίτον γιατί το όλο σκηνικό ήταν πολύ Notting Hill Arts Club (ροκ club στο Λονδίνο που είχε live τις Τετάρτες από μικρά άγνωστα indie bands - τύπου σκηνή από το 'The O.C.' ή το 'Nick & Norah's Infinite Playlist') και εγώ για τέτοια ψ ο φ ά ω.
Έσκασα νωρίς, καπάκι από τη δουλειά με μία τεράστια τσάντα που είχε μέσα από τη Lifo και το "βιβλίο-για-το-μετρό" μέχρι αποσμητικό, κολώνια και τέσσερα διαφορετικά lip gloss. Το να σκας από νωρίς στο Σταυρό του Νότου σημαίνει δύο πράγματα: ότι θα βρεις τραπέζι πρώτο τραπέζι-πίστα αλλά και ότι μέχρι τη δεύτερη μπάντα θα έχεις γίνει κουρούμπελο. Συνέβησαν και τα δύο.
O Lolek ήταν ο πρωτάρης της υπόθεσης γιατί φάνηκε αρκετά αμήχανος, μου θύμισε σε διαφορετικές φάσεις από Nick Cave και Mazzy Star μέχρι Νικόλα Άσιμο (weird, I know) φόραγε σεμνό πουκαμισάκι πράγμα που τον έκανε να μοιάζει σαν να μην "κόλλαγε" με τη σκηνή και την κατάσταση αλλά κάποιος μου σφύριξε ότι ήταν λέει ηλεκτρολόγος μηχανικός και τα παράτησε όλα για να αφοσιωθεί στη μουσική οπότε μετά είδα το πουκαμισάκι με άλλο μάτι.
Και μετά (δηλαδή αφού είχα γίνει ήδη κουρούμπελο) έσκασαν στη σκηνή οι Travel Mind Syndrome. Και βρέθηκα με τη μία εκεί που σας έλεγα πριν: στο Notting Hill Arts Club, στο Λονδίνο. Καταρχάς ο keyboardίστας φόραγε μία γραβάτα με πλήκτρα. Όχι ζώνη, γραβάτα. Respect. Κι έπειτα ο Φίλιππος (ή Phil) -ο τραγουδιστής- είναι τόσο natural born frontman που όταν δεν βρίσκεται πάνω στη σκηνή δεν μπορώ να φανταστώ τι κάνει. Μπορώ έτσι μόνο να τον σκεφτώ, όπως τον είδα χθες, ιδρωμένο και σε έκσταση, να δίνει όλο του το είναι σε κάθε τραγούδι. Μπείτε στο MySpace τους να ακούσετε τις κομματάρες τους και πείτε μου αν είμαι τρελή που ο Φίλιππος μου θυμίζει Chris Cornell και που το Back in the Hole νόμιζα προς στιγμήν ότι είναι Alice in Chains και που πιστεύω ότι το Breeze of Light θα μπορούσε άνετα να είναι το ελληνικό Sweet Disposition.
Ο Lumiere Brother (aka ο αδερφός της Μόνικα) επίσης πολύ καλός, άλλο στυλ βέβαια, άλλη διάθεση και ατμόσφαιρα, εγώ δεν είχα συνέλθει από τους προηγούμενους. Και βρήκα πολύ χαριτωμένο το set-up πάνω στη σκηνή (αυτός καθισμένος στα πλήκτρα) η Δανάη στα πουά και η Βιολέτα στα (κατα)κόκκινα. Nice.
Για το τέλος όταν ξεκίνησαν οι πρώτες νότες του 'Εξαιρέσεις' (σκασίλα μου που έγινε mainstream), μην τα ξαναλέμε, είμαι τρελή Rousίτσα, του 'δωσα και κατάλαβε.

Φωτό: jumpingfish.gr (δικές μου δεν έχω, όποιος έχει ας στείλει)
(btw στους No Profile δεν έμεινα γιατί "πρέπει να ξυπνήσω αύριο γαμώτο" - bollocks)

22/02/2010

Gonjasufi


Ποιός: Ο Gonjasufi (MySpace) είναι ένα μυστήριο.
Genre: psychedelic / indie rock / hip-hop / abstract / electronic / experimental
Trivia: Ο πρώτος του δίσκος "A Sufi and a Killer" (σε συνεργασία με τους Flying Lotus και Gaslamp Killer) κυκλοφορεί 8 Μαρτίου από την Warp Records.
Very random trivia: σε ένα post-πρότυπο από την garam0nd που γράφει υπέροχα (έστω και "με Times New Roman...")
Άκου Αυτό: γιατί το λέει ο sufi. Και γιατί η αρχή του Candy Lane θα χρησιμοποιηθεί σίγουρα σε διαφήμιση. Ή σε κάποιο τρέιλερ. Ή στους τίτλους αρχής της επόμενης σεζόν του Next Top Model...

21/02/2010

Thee Silver Mt. Zion


Ποιός: Οι Thee Silver Mt. Zion (MySpace) είναι μία post-rock μπάντα από το Montreal του Καναδά.
Genre: "free jazz, community sight-singing, Minimalism and American folkways - still anchored to a punk-rock take on neo-classical and modern music tropes"
Trivia: Σχηματίστηκαν το 1999 και έχουν αλλάξει ονόματα αμέτρητες φορές (aka Thee Silver Mt. Zion Memorial Orchestra, ή A Silver Mt. Zion, ή The Silver Mt. Zion Memorial Orchestra & Tra-La-La Band, ή -έλεος- Thee Silver Mt. Zion Memorial Orchestra and Tra-La-La Band with Choir ή τέλος Thee Silver Mountain Reveries). Προφανώς έχουν ένα θέμα με τους τίτλους-σιδηρόδρομους, το πρώτο τους album του '99 λεγόταν "He Has Left Us Alone but Shafts of Light Sometimes Grace the Corner of Our Rooms…". Τον δίσκο εμπνεύστηκε ο Efrim Menuck (κιθαρίστας τότε των Godspeed You! Black Emperor) όταν έχασε τον σκύλο του όσο ήταν σε περιοδεία. Μέχρι και το "13 Blues for Thirteen Moons" του 2008 η μουσική τους ήταν αποκλειστικά instrumental. Ο τελευταίος τους δίσκος λέγεται Kollaps Tradixionales και κυκλοφόρησε μόλις. Πάρε και λίγη pop culture: το τραγούδι τους Tho You Are Gone I Still Often Walk w/ You χρησιμοποιήθηκε στο trailer της 4ης σεζόν του LOST.
Άκου Αυτό: γιατί με ανατριχιάζει. Για την ακρίβεια... it gives me the creeps.
The angels in your palm
Sing gentle worried songs
And the sweetness of our dreams
Like mountains made of steam

18/02/2010

The Morning Benders

suggestion by spiros

Ποιός: Οι The Morning Benders (MySpace) είναι ένα indie band από το Berkeley της California.
Genre: indie rock/pop
Trivia: Κυκλοφόρησαν το debut album τους "Talking Through Tin Cans" το 2008. Έχουν περιοδεύσει ως support των Grizzly Bear, The Kooks, Death Cab for Cutie, Ra Ra Riot, και έχουν μοιραστεί τη σκηνή με τους Yo La Tengo, MGMT, Grand Archives, Yeasayer, Two Gallants, The Rosebuds, Au Revoir Simone, Beach House, Girls, We Are Scientists, και White Rabbits. Το Δεκέμβριο του 2008, το iTunes αναξήρυξε το "Talking Through Tin Cans" ως καλύτερο indie/alternative album του 2008. Ο νέος τους δίσκος "BIG ECHO" κυκλοφορεί 9 Μαρτίου με την Rough Trade Records.
Άκου Αυτό: και τέλος.

suggestion by spiros

Hurray for the Riff Raff


Ποιός: Οι Hurray for the Riff Raff (MySpace) είναι ένα folk band από τη Νέα Ορλεάνη της Louisiana.
Genre: melodramatic popular song / blues / country με υπέροχα γυναικεία φωνητικά
Trivia: H τραγουδίστρια των Hurray for the Riff Raff (που σε εντελώς τελείως ελεύθερη μετάφραση σημαίνει ζήτω η πλέμπα!) Alynda Lee το έσκασε από το σπίτι της στο Bronx όταν ήταν 17, ταξίδεψε σε όλη την Αμερική κάνοντας ωτοστόπ και κατέληξε στην Νέα Ορλεάνη, να τριγυρίζει τους δρόμους με μία περιπλανώμενη μπάντα που άκουγε στο όνομα the Dead Man's Street Orchestra. Έμαθε μόνη της να παίζει banjo και άρχισε να γράφει blues-y/folk-y τραγούδια. Η φωνή της έχει παρομοιαστεί με αυτή της Gudy Garland. Με τους HfrRR συνεχίζει ακόμα και σήμερα τις περιοδείες και τις εμφανίσεις στο δρόμο. (more)
Άκου Αυτό: γιατί είναι αν μη τι άλλο, συγκινητικά αυθεντικό. Και γιατί δεν μπορώ να βγάλω από το κεφάλι μου τους στίχους "I saw your ghost at the grocery I could've sworn that was you" από το Is That You?


11/02/2010

Delphic


Ποιός: Οι Delphic είναι ένα indie electro band από το Manchester (για την ακρίβεια θεωρούνται το καλύτερο band του Manchester αυτή τη στιγμή).
Genre: electronic, indietronic "mixing euphoric electronica with anthemic songs for a post-dance world"
Trivia: Κυκλοφόρησαν το πρώτο τους album "Acolyte" με την Polydor το Γεννάρη του 2010. Μέσα στο 2009 εμφανίστηκαν στα T in the Park, Reading and Leeds Festivals, Creamfields και Bestival. Το single This Momentary κυκλοφόρησε τον Αύγουστο του 2009 με την Kitsuné και το video προτάθηκε για τρία UK Music Video Awards (ναι, ούτε εγώ τα ξέρω αυτά): Best Cinematography, Best Editing και Best Telecine. Α. Και είναι τρίτοι στη λίστα του BBC Sound of 2010. To motto τους είναι "The guitar is dead, long live the guitar."
Άκου Αυτό: γιατί θυμίζει κατά κοινή ομολογία New Order, αλλά και Pet Shop Boys και Smiths και Editors και Friendly Fires και και... Άκου όλο το album. ΟΛΟ. Εδώ το This Momentary και το Halcyon (ζωντανά. προσκυνώ)





10/02/2010

Crookers


Ποιός: Οι Crookers (MySpace) είναι ένα δίδυμο DJ (ο Bot & ο Phra) από το Μιλάνο.
Genre: Play electronica -dance / -house / -hip-hop / -dubstep / -remixy, τύπου Soulwax ή Plump DJs.
Trivia: Γνωρίστηκαν στο Μιλάνο το 2003 και σκέφτηκαν να συνεργαστούν μόνο και μόνο επειδή είχαν τα ίδια μουσικά γούστα "which isn’t that easy here in Milan". Έχουν κυκλοφορήσει διάφορα remixes και δύο EP (με τίτλους "Knobbers" και "Mad Kidz"). Το πρώτο τους album "Tons of Friends" κυκλοφορεί 8 Μαρτίου και περιέχει συνεργασίες με Soulwax, Roisin Murphy και Miike Snow (θυμήσου το Animal στην Sound of 2009 playlist μας)
Άκου Αυτό: αν προετοιμάζεσαι για βραδιά κραιπάλης. Προτεινόμενο συνοδευτικό: drinkworks.gr
We Love Animals (ft Soulwax)



Remedy (ft Miike Snow)



Δύο με τη Roisin...






07/02/2010

Spirit Spine

suggestion by spiros
Ποιός: Spirit Spine είναι το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Joseph Denney από την Indiana.
Genre: ambient/experimental/pop
Trivia: Θυμίζει Panda Bear (πράγμα που παραδέχεται και ο ίδιος) χωρίς αυτό να είναι απαραιτήτως κακό. Έχει γράψει μουσική και με τα ψευδώνυμα Crimson Citizen και Lumigra. Με το πρώτο έκανε κυρίως focus στα έγχορδα, με το δεύτερο στο computer, τα synths και τα drums. Το πρώτο του album κυκλοφόρησε μόλις το Γεννάρη στα iTunes, αλλά αν κάποιος θέλει και hard-copy μπορεί να στείλει ένα email στον ίδιο τον Spirit Spine να τα... κανονίσει.
Άκου Αυτό: αν σου άρεσαν οι Animal Collective. Youtube δεν παίζει, πέρνα μια βόλτα από το MySpace του.
suggestion by spiros

06/02/2010

Yeasayer


Ποιός: Οι Yeasayer (MySpace) είναι ένα πειραματικό band από το Brooklyn της Νέας Υόρκης.
Genre: indie/psychedelic folk, exprimental, "Middle Eastern-psych-snap-gospel" / "a dizzying, hyperdetailed mix of heady prof-rock, New Wave hooks and electro grooves with a definite Eighties vibe" - Rolling Stone.
Trivia: Έγιναν γνωστοί μετά από ζωντανή τους εμφάνιση στο φεστιβάλ SXSW αρχές του 2007. Έχουν περιοδεύσει με τους MGMT και έχουν εμφανιστεί, μεταξύ άλλων, στο Lollapalooza, στο Reading/Leeds Festival του '08 και στο Pitchfork Music Festival του '09, αλλά και ως support του Beck. Το τραγούδι του Tightrope έχει συμπεριληφθεί στο compilation album "Dark Was The Night", που περιέχει και κομμάτια από Arcade Fire, The National και Yo La Tengo. Ο τραγουδιστής Chris Keating είναι η φωνή πίσω από το Audacity of Huge των Simian Mobile Disco. Tα μέλη των Yeasayer συνέβαλαν επίσης στην παραγωγή του δεύτερου album των Bat for Lashes "Two Suns". O δεύτερος δίσκος τους με τίτλο "Odd Blood" κυκλοφορεί κανονικά 9 Φεβρουαρίου, ωστόσο όλο το album διέρευσε online από τις 10 Δεκεμβρίου 2009. Η αντίδρασή τους ήταν να γράψουν στο twitter τους "Presents are always spoiled for those who open them before they are supposed to." Σε συνέντευξή τους στο Rolling Stone, αποκάλυψαν ότι το album γράφτηκε όλο υπο την επήρεια LSD ("massive acid trip") κάπου στη Νέα Ζηλανδία.
Άκου Αυτό: γιατί μου μυρίζει hype - χωρίς τo "δήθεν". Εδώ το πρώτο single Ambling Alp και από τον προηγούμενο δίσκο τους το 2080. Στα δικά μου αυτιά ό,τι πιο "νέα δεκαετία" κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή.


05/02/2010

Album releases: February 2010

What to watch out for (or avoid!) in February...


The Album Leaf
A Chorus of Storytellers

Release: 1 February 2010 - Sub Pop"
if you're into that sort of thing, Chorus is a fine entry into their already fine catalog" - Pitchfork




Midlake
The Courage Of Others

Release: 1 February 2010 - Bella Union"
[this] monumental third [album] is a little hippy, a lot heavy" - NME





Hot Chip
One Life Stand

Release: 1 February 2010 - Parlophone"
[this album] is the one in which they grow up for real... Marvellously, this is still music to dance to" - Guardian




Massive Attack
Heligoland

Release: 8 February 2010 - Virgin
"the music seems more organic, warmer, more grounded: it's devoid of the remote, mechanistic sheen of 100th Window" - Guardian




Yeasayer
Odd Blood

Release: 8 February 2010 - Virgin
"pop music with an IQ but, crucially, never too clever for its own good" - The Fly



Errors
Come Down With Me

Release: 28 February 2010 - Rock Action
"expertly realized fusion of organic and electronic instruments" - Clash Music
And I can't help but take this opportunity to put my favourite track from their debut EP here as a taster... awesome




Also out this month: One of our favourite old skool DJs Jaga Jazzist with One Armed Bandit; The Streets release Computers And Blues; and Adam Green of the Moldy Peaches with his sixth solo album Minor Love... February looks like a good month.

03/02/2010

Beach House


Ποιός: Οι Beach House (MySpace) είναι ένα δίδυμο από τη Βαλτιμόρη
Genre: indie pop, dream pop, lo-fi, dreamy. "Had David Lynch required a house band to play in "Twin Peaks"' Black Lodge, Beach House would have been a shoo-in." - Pitchfork
Trivia: Σχηματίστηκαν το 2004. Ο Alex Scally αναλαμβάνει κιθάρα και πλήκτρα και η Γαλλίδα Victoria Legrand φωνητικά (ναι, γυναικεία είναι αυτά τα φωνητικά) και organ. Τον Αύγουστο του 2006 το τραγούδι τους Apple Orchard χρησιμοποιήθκε στην infinite mixtape του Pitchfork κι έπειτα τα πράγματα πήραν το δρόμο τους. Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησαν το πρώτο self-titled album τους και το 2008 το δεύτερο, με τίτλο "Devotion". H Legrand κάνει φωνητικά στο Two Weeks των Grizzly Bear (το οποίο μάλιστα συμπεριλάβαμε στη λίστα μας Sound of 2009) αλλά και στο επίσης δικό τους Slow Life από το soundtrack του Twilight: New Moon. Το τελευταίο τους album "Teen Dream" -σε παραγωγή Chris Coady (Yeah Yeah Yeahs, TV on the Radio, Grizzly Bear)- κυκλοφόρησε μόλις τον προηγούμενο μήνα. Οι Beach House είναι -δηλωμένα- ένα από τα αγαπημένα συγκροτήματα των MGMT, του Ed Droste από τους Grizzly Bear, και του Julian Casablancas από τους The Strokes.
Άκου Αυτό: στο τέλος της ημέρας, μετά από ένα ζεστό μπάνιο... Εδώ το Zebra και το Used to be από τον καινούργιο δίσκο. Άκου και το Gila από το Devotion