Πότε: Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011, Gazarte
Πώς μπορούν δύο ακουστικές κιθάρες να κάνουν τόσο σαματά.
Ήταν Μάιος του 2007 -τσεκαρισμένο, μόλις κοίταξα το calendar- όταν είδα για πρώτη φορά τους Rodrigo y Gabriela live, στο Shepherd's Bush Empire στο Λονδίνο. Είχαν μόλις κυκλοφορήσει το self-titled album τους -'Rodrigo y Gabriela'- και έκαναν περιοδεία σε όλη την Ευρώπη για να το προωθήσουν. Πήγαμε με την D. και τον Τ., χωρίς να ξέρουμε τι ακριβώς θα δούμε, χωρίς να έχουμε καν ακούσει τη δουλειά τους. Θυμάμαι ότι ήμασταν πολύ κοντά στη σκηνή, έβλεπα τα μαγικά δάχτυλα της Gabriela πάνω στην κιθάρα και είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό, -πέρασα έτσι όλη το live, σα χάνος- έπειτα κατέβασα το CD και το άκουγα για ένα δίμηνο τουλάχιστον μία φορά την ημέρα.
Όταν μάθαμε ότι έρχονται Αθήνα, αποφασίσαμε να πάμε ξανά οι τρεις μας, όπως τότε. Δεν είχα ξαναδεί τον συναυλιακό χώρο του Gazarte, ήταν η πρώτη φορά που έμπαινα σ'αυτή την αίθουσα. Χλίδα. Χαμηλά τραπέζια, δερμάτινοι καναπέδες, κεριά, κολωνάτα ποτήρια, απαγορεύεται το κάπνισμα (yes!) κι έτσι. Εμείς είχαμε εισιτήρια για όρθιους κι έτσι μείναμε στο πλάι, δίπλα ακριβώς από τη σκηνή.
Δεν έχω λόγια. Γύρισα σπίτι κι ένιωθα σαν να είχα μόλις γυρίσει από κάποιο ταξίδι όπου γνώρισα τυχαία δυο τύπους από το Μεξικό και τα 'χαμε περάσει... γαμώ. Πόσο συγκινητικά αυθεντικοί! Δεν θα σχολιάσω καν τη μουσική, ο ήχος ήταν κρυστάλλινος, το setlist τα 'χε όλα, τρελή χημεία μεταξύ τους, ο τέλειος συντονισμός. Αυτό που πραγματικά τους κάνει αξέχαστους όμως ήταν η επαφή τους μαζί μας.
Είμαστε συνηθισμένοι στις ντίβες. Να μας λένε δυο λόγια με το ζόρι και να το θεωρούμε και τιμή μας. Είχαν απίστευτη όρεξη (και άκρως μεταδοτική), μας είπαν -με σπασμένα αγγλικά, γελώντας και πειράζοντας ο ένας τον άλλον συνέχεια- όλη τους την ιστορία, πώς γνωρίστηκαν στο Μεξικό κι έπαιζαν μαζί σε μια metal μπάντα - "με τεράστια... αποτυχία" - πώς τους την έδωσε και φύγανε και ήρθαν στην Ευρώπη και κυνήγησαν την τύχη τους στην Ιρλανδία, πώς συνδυάζουν το "latin" με το heavy metal, πώς στο νέο τους album "11:11" αποτίουν φόρο τιμής στις μεγαλύτερες επιρροές τους (βλ. Santana, Jimi Hendrix, Pink Floyd κ.α.), πόσο τους άρεσε στην Ελλάδα (είναι και οι δύο vegan) "the fava beans and the horta".
Στο τέλος του live όλοι είχαν σηκωθεί όρθιοι και χόρευαν μαζί τους, μπροστά μια παρέα αγοριών, παραμέρισε τα κολωνάτα ποτήρια και χτυπούσε παλαμάκια στη Gabriela σαν να ήταν στα μπουζούκια.
Στο βάθος ένα ζευγάρι φιλιόταν με πάθος.
ΥΓ: Note to self: όταν τραβάμε video δεν βάζουμε τα δαχτυλάκια μας πάνω στο μικρόφωνο της κάμερας.
ΥΓ2: Είχα να γράψω 4 μήνες. Μου λείπει. Πολύ. Θα επανέλθω. Promise. Μέχρι τότε, Άκου Αυτό.