26/04/2020

EOB

ΠοιοςEOB (Facebook) λέγεται το νέο solo project του κιθαρίστα των Radiohead Ed O'Brien.
Genre: folk meets rave 
Trivia: O Ed O 'Brien μπορεί να είναι μέλος της πιο ιδιοφυούς μπάντας στον κόσμο, αλλά βρισκόταν πάντα στο παρασκήνιο. Σε όρους κινηματογραφικούς, θα ήταν εκείνος ο γαμάτος ηθοποιός με την αναγνωρίσιμη φάτσα που για κάποιο λόγο παίζει μόνο μικρούς ρόλους, σε όρους φωτογραφικούς θα ήταν «αυτός δίπλα στον Jonny Greenwood» -ο αφανής ήρωας, η κιθάρα Β. Το να κάνει ένα αποφασιστικό βήμα μπροστά, για να απομακρυνθεί ο προβολέας (έστω προσωρινά) από την μπάντα και να στραφεί πάνω του, ήταν κάτι που του έτρωγε χρόνια τα σωθικά, μέχρι που το 2012 μετακόμισε στη Βραζιλία με την οικογένειά του και εκεί, του ήρθε η επιφοίτηση. Και όχι, το "eureka moment" όπως λέει ο ίδιος δεν ήταν αποτέλεσμα εσωτερικής αναζήτησης ή διαλογισμού -δεν ήταν καν τα εξωτικά τοπία, το ταξίδι, κάποια ψαγμένη αναφορά σε obscure λογοτεχνία ή κι εγώ δεν ξέρω τι- αλλά (άκου τώρα) η ακρόαση του Screamadelica των Primal Scream, εν μέσω του βραζιλιάνικου καρναβαλιού. Το Earth έχει άστατη ροή: το πρώτο κομμάτι Shangri-La είναι upbeat, ο κυρίως κορμός του δίσκου είναι ακουστική  συναισθηματική folk (στο τελευταίο track συμμετέχει και η Laura Marling -λατρεία), το Banksters είναι wannabe Radiohead, το Brasil είναι Foals meets Depeche Mode, ενώ το Olympik θυμίζει (καλούς) U2. Και να σας πω κάτι; So what?  
Άκου Αυτό: δεν είναι Radiohead και σε καμία περίπτωση δεν είναι Screamadelica, αλλά ο EOB τόλμησε -κι αυτό είναι κάτι.


Like Άκου Αυτό  ♫ on Facebook
Θέλεις να γράψεις για το Άκου Αυτό; Suggest a band! 

12/04/2020

Sorry

Ποιος: Οι Sorry (Facebook | Bandcamp) είναι μια μπάντα από το Βόρειο Λονδίνο. «Κάνουν τη βαρεμάρα να μοιάζει σέξι.» 
Genre: "sarcastic" pop / grunge με σαξόφωνο / «μπλαζέ» post-punk 
Trivia: Στα live τα μέλη είναι τέσσερα, αλλά πυρήνας της μπάντας είναι εκείνη κι εκείνος. Τα πολύ λονδρέζικα ονόματά τους είναι Asha Lorenz και Louis O’Bryen. Γνωρίστηκαν στο Γυμνάσιο αλλά δεν έγιναν φίλοι. Για την ακρίβεια εκείνη τον δούλευε συνέχεια, στα όρια του bullying. Συνέχισαν να τσακώνονται στο SoundCloud κάνοντας κόντρες για το ποιος θα γράψει το καλύτερο τραγούδι, μέχρι που συνειδητοποίησαν πως -fuck it- το μόνο που βγάζει νόημα είναι να ενώσουν δυνάμεις και να δουν τι μπορούν να πετύχουν μαζί. Και μέσα σε τέσσερα χρόνια έστησαν ένα υποδειγματικό ντεμπούτο, (όχι, αλήθεια, υποδειγματικό) υπέγραψαν με την Domino και άρχισαν να  περιοδεύουν σε όλη την Αγγλία και να ανοίγουν για μπάντες όπως οι Fat White Family. Στα 13 κομμάτια του δίσκου έχουν χωρέσει παραλλαγμένους στίχους από το Mad World των Tears For Fears  (Right Round The Clock) και το What a Wonderful World του Louis Armstrong (As The Sun Sets), υπαρξιακές αγωνίες (In Unison), κιθάρες (More), σαξόφωνο (Rock'n'Roll Star), smartass pop τύπου Billie Eilish -I never thought about you in your underwear 'cause I didn't wanna think what was under there (Snakes)- ένα αδιανόητα κολλητικό χιτάκι (Starstruck), ένα 90s grunge ντουέτο (Perfect) -τι να λέμε, αυτός ο δίσκος δεν έχει ούτε ένα filler. 
Άκου Αυτό: Η Asha και ο Louis ποτέ δεν ήθελαν μια 9 to 5 job. Είναι 20κάτι. Μένουν ακόμα με τις μαμάδες τους.


Like Άκου Αυτό  ♫ on Facebook
Θέλεις να γράψεις για το Άκου Αυτό; Suggest a band! 

06/04/2020

Porridge Radio

Ποιος: Οι Porridge Radio (Facebook | Bandcamp) είναι μια... frustrated indie μπάντα από το Brighton.
Genre: DIY rock / slacker indie 
Trivia: Δεν βρήκα ιδιαίτερα ενδιαφέρον το background story του πώς σχηματίστηκαν αλλά αποφάσισα να τους αφιερώσω ολόκληρο post επειδή: 1) Τα τρία από τα τέσσερα μέλη είναι γυναίκες. 2) Η τραγουδίστρια Dana Margolin έχει buzz cut, σαν την Eleven του Stranger Things και νομίζω δεν θα ξεπεράσω ποτέ την αδυναμία μου στις γυναίκες με κοντά μαλλιά. 3) το opening track του φετινού άλμπουμ τους "Every Bad" λέγεται "Born Confused" (και στην παρούσα φάση κάπως ταυτίστηκα). 4) τον Φλεβάρη το Pitchfork έγραφε Porridge Radio Make Indie Rock for the Angsty Antisocial in All of Us και είναι τρελό, τρελό ότι πλέον είναι όλος ο πλανήτης γεμάτος angsty antisocials, κι αυτό με κυβερνητική εντολή 5) η Margolin σε κάθε κομμάτι εκφέρει τον κάθε στίχο τόσες φορές που αισθάνεσαι πως θα της κοπεί η ανάσα -κι αυτή η ασφυξία είναι το πώς νιώθω όλη μέρα, κάθε μέρα, από τότε που το παρόν μετατράπηκε σε υπερρεαλιστική δυστοπία.   
Άκου Αυτό:
My mum says that I look like a nervous wreck
Because I bite my nails right down to the flesh

Στα δύσκολα πάντα τα νύχια μου την πλήρωναν. Ίσως χρειαστεί να κυκλοφορώ με γάντια και αφότου τελειώσει όλη αυτή η παράνοια.


Like Άκου Αυτό  ♫ on Facebook
Θέλεις να γράψεις για το Άκου Αυτό; Suggest a band!