13/10/2013

Fossil Collective

suggestion by @hlektronio
Ποιος: Οι Fossil Collective (Facebook | SoundCloud) είναι ένα μουσικό δίδυμο από το Leeds.
Genre: multi-instrumental indie folk -τους έχουν παρομοιάσει με τους Fleet Foxes, τους Midlake και τους Bon Iver.
Trivia: Τα ονόματά τους είναι David Fendick και Jonny Hooker. Οι μεγαλύτερες επιρροές τους είναι ο Neil Young, οι Simon & Garfunkel και οι Fleetwood Mac. To debut albums τους λέγεται 'Tell Where I Lie', κυκλοφόρησε το καλοκαίρι και είναι από αυτούς τους δίσκους που θέλεις να βάζεις να παίζουν όσο λιώνεις στον καναπέ σου με ένα βιβλίο, ένα περιοδικό ή το κινητό σου.
Άκου Αυτό: με την σκέψη ότι όπως το Μαγικό Καπέλο στα βιβλία του Harry Potter διάλεγε σε ποιον κοιτώνα θα πάνε οι μαθητές του Hogwarts, κάπου κρύβεται ένα μαγικό band name generator και δίνει ονόματα στις μπάντες (και έτσι εξηγούνται οι Beach Fossils, οι Animal Collective και -μπαμ!- οι Fossil Collective)

Θέλεις να γράψεις για το Άκου Αυτό; Suggest a band! 

Postiljonen

Ποιος: Οι Postiljonen (Facebook | YouTube | SoundCloud) είναι μια μπάντα από τη Στοκχόλμη.
Genre: dream pop με γυναικεία φωνητικά - θυμίζουν πάρα πολύ M83 και Cocteau Twins.
Trivia: Σχηματίστηκαν στη Στοκχόλμη το 2011. Τα ονόματά τους είναι Mia Bøe, Daniel Sjörs και Joel Nyström Holm. Περιγράφουν τους εαυτούς τους ως "nostalgic daydreamers" και δηλώνουν ότι αντλούν την έμπνευσή τους από ασπρόμαυρες ταινίες, τη δεκαετία του '80 και κάτι... sleepless summer nights. Ξεκίνησαν γράφοντας τραγούδια στα σουηδικά, μέχρι που κυκλοφόρησαν το "Rivers", ένα κομμάτι που ο μουσικός Τύπος χαρακτήρισε "αδιανόητα τέλειο Σκαδιναβικό διαμάντι" και κατάφεραν να ακουστούν και εκτός Βορρά. Το debut album τους λέγεται "Skyer" και κυκλοφόρησε φέτος. Αυτό το μήνα κυκλοφορούν ένα remix EP με τίτλο "All We Had Is Lost" και ένα από τα remixes το έχουν αναλάβει οι δικοί μας Keep Shelly In Athens.
Άκου Αυτό: αν παρόλο που πίνεις τον καφέ σου σκέτο, σου αρέσουν τα σιρόπια.

Θέλεις να γράψεις για το Άκου Αυτό; Suggest a band! 

12/10/2013

Still Corners (live review)


Πότε: Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2013, AN Club

Στους Still Corners έχω αδυναμία για δύο λόγους. Αρχικά, γιατί στο debut album τους, "Creatures Of An Hour" έχουν ένα τραγούδι, το "Endless Summer", που ξεκινά με το drum intro του "Be My Baby", -πράγμα που συνειρμικά με οδηγεί σε ένα σωρό άλλα τραγούδια που έχουν δανειστεί την ίδια ακολουθία των Ronettes (ένα φαινόμενο που ιντριγκάρει το sucker-for-trivia geek μέσα μου αφάνταστα)- και δεύτερον, στο φετινό τους δίσκο, "Strange Pleasures", έχουν ένα άλλο κομμάτι, το "Berlin Lovers", που διαρκεί μόλις 2 (τέλεια) λεπτά και 35 (τέλεια) δευτερόλεπτα και θες να το ακούς όλη μέρα στο repeat. Πέραν τούτου, κάνοντας "warm-up" για τη συναυλία, άκουσα το "Strange Pleasures" καμιά δεκαριά φορές και σε κάθε ακρόαση ανακάλυπτα ακόμα ένα κομμάτι που μ'αρέσει πολύ -πλέον το νιώθω πολύ δικό μου (και άνετα το βλέπω να κάνει την εμφάνισή του στη λίστα της φετινής μου Blogovision).

Κατέβηκαμε στο ΑΝ από νωρίς, πριν καν ξεκινήσουν οι Spectralfire και ήπιαμε τις πρώτες μπίρες του ΠΣΚ στα σκαλάκια δίπλα στον ηχολήπτη, ένας χώρος που έχει κατά κάποιο τρόπο καθιερωθεί τώρα που το σκέφτομαι ως meeting point στο ΑΝ (κι έτσι δε χρειάζεται διαλέγουμε ανάμεσα σε αριστερά και δεξιά ηχεία...). Νομίζω το ΑΝ έχει καταλήξει να είναι το αγαπημένο μου χειμερινό λαϊβάδικο. Μ'αρέσει που είναι στα Εξάρχεια (μια περιοχή που με γυρίζει στα φοιτητικά μου χρόνια), μ'αρέσει που είναι υπόγειο (κάτι που δημιουργεί ατμόσφαιρα ήδη ενώ κατεβαίνεις τα σκαλιά), μ'αρέσει η σφραγίδα που σου βάζουν όταν κόβεις εισιτήριο (να ξυπνάω και να την έχω ακόμη στο χέρι), μ'αρέσουν οι (χαμηλές) τιμές των ποτών του και η (κυκλική) διαρρύθμιση του χώρου. Μ'αρέσει το όλο vibe, τέλος πάντων και σ'όλο αυτό το setting, οι Still Corners έκαναν τέλειο fit. Αλλά.

Άργησαν αρκετά να βγουν -μετά τις 23:30 νομίζω. Στήθηκαν φουλ θεατρικά: η Tessa με ένα φανταστικό στραφταλιζέ σακάκι (από αυτά που αλλάζουν χρώμα ανάλογα το φωτισμό -μαγεία) και το πηγούνι σηκωμένο ελαφρά, το βλέμμα από πάνω προς τα κάτω και τη φράντζα να καλύπτει το μισό πρόσωπο (λες και ετοιμαζόταν για ναζιάρικο selfie στο Instagram). Ξεκίνησαν λίγο άτσαλα, με μεγάλες καθυστερήσεις μεταξύ των κομματιών και συνεχείς συνεννοήσεις με τον ηχολήπτη και λίγο τα άβολα κενά που δημιουργήθηκαν, λίγο το ότι η Tessa ήταν εμφανώς "high" ("μωρέ, η γλυκούλα, κοίτα την τι τέλεια που τα περνάει"), λίγο ο χαμηλός ήχος, το live δεν "κύλησε", δεν απέκτησε ποτέ ρυθμό, έμεινε σε ένα υποτονικό λίγο άψυχο tempo και δεν απογειώθηκε ποτέ, παρά μόνο στο τελευταίο κομμάτι του encore ("The Trip") -μόνο που τότε ήταν πια αργά.

Όσο τους άκουγα και χάζευα το trippy χιψτερο-arty-farty video wall από πίσω τους, έκανα διάφορες κινηματογραφικές σκέψεις (γιατί όχι "cinematic dream pop" παίζουν άλλωστε τα παιδιά). Το ΑΝ Club μεταμορφώθηκε σε μια αποθήκη, κάπου στη μέση του πουθενά, όπου τελείωνε ένα party. Κάποιοι έβαζαν το τελευταίο τους ποτό, κάποιοι είχαν λιώσει στις σκάλες, ένα ζευγάρι χαμουρευόταν κουρασμένα και επαναληπτικά στο βάθος -και μια δεκαριά άτομα χόρευαν νωχελικά, με μεθυσμένα μάτια και κατάκοπα πόδια, μπροστά από τη σκηνή των Still Corners. Η Tessa πλαισίωνε ερωτικά το μικρόφωνο με τα δυο της χέρια, σήκωνε το πηγούνι, και τραγουδούσε μέσα από τη φράντζα της, ενώ έξω είχε αρχίσει να χαράζει.
[*pop* σκάει η φούσκα]

Πίσω στο AN, το video wall είχε κολλήσει και στη θέση των clips φαινόταν ο τίτλος ενός filename με κατάληξη paris_2013.avi.

- "Σκεφτόμουν... Σε ένα παράλληλο σύμπαν, οι Still Corners δεν θα έκαναν πολύ καλή παρέα με τους Empty Frame;"
- "Ναι, στο ίδιο που οι His Majesty The King Of Spain πολεμούν με τους Godspeed You! Black Emperor".

Φωτογραφία: @socratisav
 
Θέλεις να γράψεις για το Άκου Αυτό; Suggest a band! 

01/10/2013

Blouse

Ποιος: Οι Blouse (Facebook | BandCamp) είναι μια μπάντα από το Portland.
Genre: indie / dream pop / chillwave / shoegaze / garage (similar artists)
Trivia: Οι Blouse είναι η Charlie Hilton, ο Patrick Adams και ο Jacob Portrait (ο οποίος παίζει και στους Unknown Mortal Orchestra). Κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους "Blouse" το 2011 και αφού πέταξαν τα σύνθια και το γύρισαν αποκλειστικά σε "instruments that don’t plug into the wall", επέστρεψαν φέτος με άλλο ύφος και δέκα καινούργια τραγούδια. Ο δίσκος λέγεται "Imperium" και κυκλοφόρησε στις 17 Σεπτεμβρίου από την Captured Tracks.
Άκου Αυτό: Αν έκανα μια σύνθεση με εξώφυλλα δίσκων (γιατί έτσι), αυτός θα έμπαινε δίπλα στο 'One Life Stand' των Hot Chip. 

Θέλεις να γράψεις για το Άκου Αυτό; Suggest a band!