#Blogovision: ένας πρόλογος

 

“May all your delulu* come trululu, because being delulu is the solulu.”

Μέχρι πριν από λίγο διάβαζα στα παιδιά μου μια ιστορία για 101 μονόκερους και όλα όσα πρέπει να ξέρουμε για εκείνους. Όταν σκέπαζα τον Άλεξ, μου είπε με μάτια που γυάλιζαν και ένα πελώριο χαμόγελο «μαμά, οι μονόκεροι δεν υπάρχουν, αλλά αν υπούρχαν-» «υπήρχαν» «αλλά αν υρπήχαν-» «υπήρχαν» «αλλά αν υπήρχαν, θα μας ψέκαζαν γκλίτερ από το στριφογυριστό κέρατό τους και θα κοιμόμασταν αμέσως!» 

Αυτό που θέλω να πω, ως γρήγορη αποτίμηση του 2023, είναι πως (ενώ ο πλανήτης κυριολεκτικά καίγεται) η ανθρωπότητα τα πήγε τόσο σοκαριστικά και αποκαρδιωτικά κατά διαόλου που ο μόνος τρόπος να ονειρεύεται κανείς μονόκερους και ουράνια τόξα, είναι -μέσα σ'αυτόν τον μεγάλο τρομαχτικό αφιλόξενο κόσμο- να πλάσει έναν δικό του μικρόκοσμο, να τον γεμίσει με όλα τα πράγματα που αγαπάει και όλα τα πλάσματα για τα οποία νοιάζεται και να τον φροντίζει κάθε μέρα, με ό,τι μέσα έχει και όσο περισσότερο μπορεί. Δεν λέω να ζει στον μικρόκοσμό του. Λέω να τον πλάσει. Είναι διαφορετικό.

*self-deception as self-care

Έτσι αν μια μέρα όλα πνιγούν στη λάσπη, καταπλακωθούν κάτω από συντρίμια, τυλιχτούν στη φωτιά, ή εξαϋλωθούν σε μια έκρηξη, τουλάχιστον η τελευταία σκέψη θα είναι «ήταν τέλεια, όσο κράτησε» και όχι «επιτέλους».

Αν με ρωτήσει κανείς σε μερικά χρόνια από τώρα τι θυμάμαι από το 2023, ειλικρινά δεν ξέρω αν θα μου έρθει πρώτα η Παλαιστίνη, το Barbieheimer, τα Τέμπη, ο Κασσελάκης, οι δεκάδες συναυλίες στις οποίες βρέθηκα το καλοκαίρι, ο θάνατος του Matthew Perry ή το «νέο» τραγούδι των Beatles. Νομίζω απλά, επιφανειακά κι ανόητα το πρώτο πράγμα που θα σκεφτώ είναι το ότι σε προσωπικό επίπεδο, ήταν μία από τις καλύτερες χρονιές της ζωής μου, ξυπνούσα με χαμόγελο και κοιμόμουν με χαμόγελο και κάθε μέρα σκεφτόμουν «this feels amazing, απόλαυσέ το, είναι προσωρινό.»

Η μουσική, φυσικά, έπαιξε τον ρόλο της. Μόνο που φέτος ειδικά δεν λειτούργησε ως μέσο απόδρασης, αλλά ως μέσο (συνεχούς, έντονης, απροσδόκητης) σύνδεσης.

Τις επόμενες 20 μέρες, μέσα από αυτό εδώ το blog θα σας πω ποιους 20 δίσκους άκουσα περισσότερο το 2023. Ελάτε στο Instagram να μετρήσουμε αντίστροφα παρέα.

 --Εύη

Past life:
Ένας πρόλογος 2022
Ένας πρόλογος 2021
Ένας πρόλογος 2020
Ένας πρόλογος 2019
Ένας πρόλογος 2018
Ένας πρόλογος 2017
Ένας πρόλογος 2016
Ένας πρόλογος 2015
Ένας πρόλογος 2014
Ένας πρόλογος 2013
Ένας πρόλογος 2012

Αν βρεθήκατε στο Άκου Αυτό ♫ εντελώς τυχαία και δεν έχετε ιδέα τι είναι η Blogovision (και γιατί με ωθεί προς την εξομολόγηση) ρίξτε μια ματιά εδώ κι εδώ.

Like Άκου Αυτό  ♫ on Facebook