30/11/2012

#Blogovision: ένας πρόλογος

 
Βασικά, έχω κάποια θέματα. Και είπα πριν ξεκινήσω το countdown για τα καλύτερα albums της χρονιάς να σας τα πω - κάπως σαν "know us better".
Το βασικό μου θέμα είναι ότι, γενικά, εγώ δεν ακούω albums. *gasp* Ποτέ δεν ήμουν συλλέκτης, ποτέ δεν την έβγαζα σε δισκοπωλεία, ποτέ δεν αγόρασα πικάπ, ποτέ δεν μπήκα στον κόπο να κάνω μαζικές παραγγελίες από κάποιο online music store. Καλώς ή κακώς, τώρα, αυτό είναι μεγάλη συζήτηση, ας την κάνουμε καμιά μέρα με μπίρες. Όταν ξεκίνησε (το '99;) η όλη φάση με τα mp3s και το Napster άρχισα να κατεβάζω τραγούδια μανιωδώς. Μετά έβαζα τους φίλους μου να μου γεμίζουν DVDs και στικάκια και εξωτερικούς σκληρούς με μουσική -τα περνούσα όλα στον υπολογιστή, εντόπιζα τα αγαπημένα μου κι έφτιαχνα λίστες. Εμένα, να. Αυτό μ'αρέσει. Να φτιάχνω λίστες. Στο σχολείο με βάζανε να τους γράφω κασσέτες - κι εγώ ξενυχτούσα και περίμενα πότε θα παίξει στο ραδιόφωνο εκείνο το τραγούδι που μου άρεσε να πατήσω record στο κασσετόφωνο. Στη σχολή, αράζαμε σπίτι ατέλειωτες ώρες με τα παιδιά, λιώναμε σε κάτι ξεφουσκωμένα πουφ και τρώγαμε μακαρόνια με... Raguletto - πάντα έπαιζε μία λίστα μου στο Winamp: "την easy-listening βάλε". Μετά μεγάλωσα, έγινε γρήγορο το Internet, πήραμε όλοι iPods, αργότερα βγήκε το YouTube, το Grooveshark, το Spotify. Έπαψα να κατεβάζω μουσική, το γύρισα στο streaming - αλλά δεν σταμάτησα ποτέ να φτιάχνω λίστες. Θεωρώ ότι θέλει τέχνη να φτιάξεις το σωστό mix (ναι, το "High Fidelity" είναι μία από τις αγαπημένες μου ταινίες -και βιβλία- ever και μπορείς ακόμα και σήμερα να με ρίξεις με μία mixtape) - γιαυτό λατρεύω το (σωστό) ραδιόφωνο, γιαυτό γράφω CDs για το αυτοκίνητο κάθε καλοκαίρι πριν τις διακοπές, γιαυτό κάθε Δεκέμβρη σας ζητάω να φτιάξουμε μαζί τον "ήχο της χρονιάς".
Φέτος υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι δεν θα ακούω όλη μέρα ραδιόφωνο, ούτε θα παρακολουθώ μανιωδώς τι ποστάρουν οι άλλοι στα social media, ούτε θα τη βγάζω στα related του YouTube. Και είπα να μην κάνω απλά ένα πέρασμα από τις νέες κυκλοφορίες, αλλά να ακούσω προσεκτικά ολόκληρα albums, για να μπορέσω επιτέλους να πάρω μέρος στη Blogovision. Τη θεωρώ μια από τις πιο  ιδιοφυείς ιδέες που έχουν περάσει ποτέ από το Ελληνικό Internet, την παρακολουθούσα εδώ και χρόνια (διακριτικά, από μια γωνιά) και κάθε χρόνο ζήλευα -δεν έχω χειρότερο από το να νιώθω left out- αλλά δεν το τολμούσα. Φέτος είναι η πρώτη μου φορά. Και, ΟΚ, μπορεί να με εκνευρίζει λίγο η "δηθενιά" του πράγματος, αλλά αν δεν υπήρχε διαφωνία, κόντρα, gossip, δεν θα είχε και πλάκα. Έτσι δεν είναι; ...ε;
Φυσικά, δεν άκουσα όλα τα albums που βγήκαν φέτος. Ούτε έχω γνώμη για κάτι φασαριόζικες / πειραματικές / noise bands, γιατί δεν έχω εκπαιδευμένα αυτιά. Ούτε electro albums άφησα για την 20άδα γιατί "it's not me" - θα τα ποστάρουν άλλοι. Βλέπω τις διάφορες 'best of 2012' λίστες κι έχω πολλά κενά (και άγνωστα ονόματα). Μεταξύ άλλων, δεν άκουσα ποτέ τους καινούργιους Animal Collective (γιατί είμαι προκατειλημμένη), δεν τέλειωσα ποτέ το "Sheer" των Swans (γιατί δεν το καταλάβαινα), δεν πρόλαβα να ακούσω τα νέα albums των Deftones και των Soundgarden (έχουν κάτι ακόμη να πουν; δεν ξέρω), βαρέθηκα να ακούσω τους καινούργιους δίσκους του Bruce Springsteen, του Bob Dylan και του Neil Young (δεν έχω άλλη δικαιολογία, αυτό - βαρέθηκα), θεώρησα πως δεν είναι για μένα ο Frank Ocean και ο Kendrick Lamar (γιατί δεν το κατέχω το είδος), δεν μπήκα στον κόπο να ακούσω Leonard Cohen (ίσως γιατί το album του έχει τίτλο... "Old Ideas"). Δυστυχώς δεν άκουσα και αρκετά ελληνικά albums (ok, ελληνικά αγγλόφωνα, έστω) οπότε δεν θα δείτε ελληνικά ονόματα (ok, αγγλικά ονόματα με καταγωγή από Ελλάδα, έστω) στην 20άδα μου. Ξέρω όμως ότι, μεταξύ άλλων, ο Cayetano, οι Baby Guru, οι His Majesty The King Of Spain, o Lee Burton, o Sillyboy, η Nalyssa Green, η Etten έβγαλαν πολύ όμορφα πράγματα φέτος. Άκουσα όμως. Πολλά άλλα - κυρίως debuts (γιατί αυτό είναι και το focus αυτού του blog)- και έλιωσα (παίζει να το άκουγα και κάθε μέρα) ένα συγκεκριμένο album που δικαιωματικά θα βρεθεί και στην κορυφή της λίστας μου. (No surprises there - όσοι με παρακολουθούν στο Twitter ξέρουν ήδη το Νο1 μου).
Δεν ξέρω ποια ήταν αντικειμενικά τα καλύτερα albums της χρονιάς. Νιώθω ότι θα ήταν πολύ αλλαζονικό να πιστέψω ότι μπορώ εγώ να το κρίνω αυτό. Ας το αποφασίσουν τα διάφορα μουσικά sites που βρίσκονται σε περίοδο ανασκόπησης. Αυτό που θέλω να πετύχω -μέσα από τη δική μου blogovision- είναι του χρόνου να κοιτάω το top 20 μου, να ακούω ξανά τα albums και να ξαναπερνάει όλο το 2012 μπροστά από τα μάτια μου. Στο δικό μου μικρόκοσμο, το 2012 ήταν η χρονιά που εγκατέλειψα την... "dream job" μου (κι αυτή είναι μια ιστορία που μπορώ αν θέλετε να σας πω καμιά μέρα με μπίρες), πέταξα από πάνω μου τον τίτλο του "Manager", βρήκα δύο χαμηλόμισθες part-time jobs και έστησα στην άκρη της τραπεζαρίας, στο σαλόνι μου, το δικό μου γραφείο. Δηλαδή πήρα το laptop μου και του έβαλα ένα ποντίκι από τη μία και ένα ζευγάρι ακουστικά από την άλλη - πέρασα βασανιστικά πολλές ώρες μόνη, τα ακουστικά δεν έφυγαν ποτέ από τα αυτιά μου. Τις επόμενες 20 μέρες θα σας πω τι άκουγα.
Και στο μεταξύ, θα φτιάξουμε -όπως κάθε χρόνο- και μια playlist.
Ε.

Like Άκου Αυτό  ♫ on Facebook 

Θέλεις να γράψεις για το Άκου Αυτό; Suggest a band!

28/11/2012

Sound of 2012

Παρατηρώ το αρχείο του Άκου Αυτό. 2009: 305 posts. 201084 posts, 2011: 19 posts. Διαπιστώνω πως ο αριθμός των posts είναι αντιστρόφως ανάλογος με το πόσο "settled" ήμουν στη ζωή μου. Το '09 παραλίγο να τα τινάξω όλα στον αέρα - επαγγελματικά, προσωπικά, μπουρλότο σε όλα, δε με νοιάζει τίποτα - είμαι η "Άκου Αυτό" (1 Year of Blogging - Άκου Αυτό: a long story). Το '10 προσπάθησα να κρατήσω την επαφή με τα μουσικά, αλλά στo γραφείο ακούγαμε... Vegas και Σάκη και δεν μου βγήκε. Το '11 είχα τη δουλειά μου, το σπίτι μου, τη σχέση μου, το αυτοκίνητό μου, έβαζα τικ σε things to do before you're 30, σχεδόν εγκατέλειψα το blog. Και το '12; 76 posts. Μαντέψτε τι σημαίνει αυτό.

Όποτε νιώθω μπερδεμένη, music is my therapy. Άκουσα πάρα πολλά albums μες στη χρονιά, άρχισα να γράφω για το Jumping Fish, γνώρισα κόσμο, ακολούθησα νέα άτομα στο Twitter, εκτέθηκα σε άγνωστα σε μένα ακούσματα. Έψαξα, διάβασα, ανακάλυψα κι ήρθα εδώ και τα μοιράστηκα. Και πριν το καταλάβω, η χρονιά έφτασε στο τέλος της.

H αγαπημένη μου περίοδος εξακολουθεί να είναι εκείνη που φτιάχνουμε μαζί την mixtape με τον ήχο της χρονιάς. To 2009 η λίστα είχε 13 τραγούδια. Το 2010, επίσης. Το 2011, 35 (!). Φέτος; Θα βοηθήσετε; Να φτιάξουμε -όχι μια λίστα- αλλά μια playlist με τα καλύτερα τραγούδια του 2012 να την έχουμε να παίζει τα Χριστούγεννα, να θυμόμαστε τι ζήσαμε (ή τι τραβήξαμε) φέτος.
 
Στείλτε τις επιλογές σας στο akouauto@gmail.com μέχρι τις 15/12.

ΥΓ1: Αυστηρούς κανόνες δεν έχουμε, δεν έχει σημασία αν ακούσατε κάτι στο ραδιόφωνο ή στο youtube, αν κυκλοφόρησε σε single ή όχι, αλλά ΟΚ, ψάχνουμε τον ήχο του '12, οπότε, ναι, ΟΚ μη μας στείλετε προπέρσινα.

ΥΓ2: Μέχρι 10 tracks, please, ο καθένας όχι παραπάνω, ε. :)

ΥΓ3: Για τα καλύτερα albums της χρονιάς, τα ξέρετε, Blogovision. Φέτος παίρνω μέρος κι εγώ [δαγκώνει νύχια]

Like Άκου Αυτό  ♫ on Facebook 

Θέλεις να γράψεις για το Άκου Αυτό; Suggest a band!

23/11/2012

Us Baby Bear Bones

Ποιος: Οι Us Baby Bear Bones (Facebook | Tumblr | Bandcamp) είναι ένα τρίο από το Brighton της Αγγλίας.
Genre: dream pop, indie pop, experimental
Trivia: Το μόνο που βρήκα για την Puff, την Daisy και τον Luke είναι ένα ενθουσιώδες άρθρο στο Recommender και ένα εξίσου διθυραμβικό review στο Listen Before You Buy. Έχουν κυκλοφορήσει μόνο δύο κομμάτια, το "You" και το "Rain", ενώ το πρώτο τους EP "What Starts With a U Ends With an I" αναμένεται από μήνα σε μήνα. Βρήκα το "You" σε ένα mix της @katrinpi (με κατέστρεψες) και το ακούω σε λούπα συνέχεια - είναι παράξενο, έχει ξυλόφωνο, έχει κρουστά, έχει κλαρίνο, έχει δεύτερες φωνές, έχει στίχους που θυμίζουν θρίλερ και κάτι ανατριχιαστικά γέλια στο background -όπως γράφει και κάποιος στο YouTube "δεν μπορώ να σταματήσω να το ακούω, βοήθεια."
Άκου Αυτό: θα σε στοιχειώσει.
Open my heart and fill it with dirt, the filth from this forest is better than you

 Like Άκου Αυτό  ♫ on Facebook 

Θέλεις να γράψεις για το Άκου Αυτό; Suggest a band!

20/11/2012

Evan Voytas

Ποιος: Ο Evan Voytas (Facebook) είναι ένας μουσικός από το L.A. 
Genre: indie pop, indietronica, 70's pop με φωνητικά που θυμίζουν Prince και Scissor Sisters. 
Trivia: Όταν ήταν μαθητής πήρε μαθήματα acid jazz στη Philadelphia από τους βετεράνους -λέει- του είδους Steve Giordano και Pat Martino (δεν έχω ι δ έ α). Στα 18 του πήγε στην Νέα Υόρκη για σπουδές. Κάποια στιγμή κόλλησε με τη θρησκεία και τα 70's, την έκανε για Νέο Μεξικό κι έπειτα ξαναγύρισε στη Νέα Υόρκη και άρχισε να περιοδεύει ως κιθαρίστας με διάφορους καλλιτέχνες, μεταξύ των οποίων ο Gonjasufi και ο Flying Lotus. Τρία χρόνια αργότερα επέστρεψε στην Pennsylvania και μετακόμισε σε μια φάρμα, πέρασε πολύ χρόνο εντελώς μόνος του και ηχογράφησε το πρώτο του EP "Tomorrow Night We'll Go Anywhere". Το δεύτερο EP του "Feel Me" κυκλοφόρησε φέτος και έλαβε μία από τις... χειρότερες κριτικές που έχουν περάσει ποτέ από το Pitchfork. Εν ολίγοις, ο τύπος είναι τελείως "βαρεμένος" και ο ήχος του είναι για λίγους - ένα κομμάτι του όμως (του 2011) είναι ιδιοφυές. One-hit wonder; - έστω.
Άκου Αυτό: πόσο τέλειο. Παρεμπιπτόντως, στο video clip, η Kate Moss.

 Like Άκου Αυτό  ♫ on Facebook 

Θέλεις να γράψεις για το Άκου Αυτό; Suggest a band!

16/11/2012

The Cribs (live review)

Πότε: Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012, Κύτταρο

Η χθεσινή συναυλία ήταν σαν ένα πολύ κακό και αμήχανο πρώτο ραντεβού, χωρίς χημεία. Δεν σκόπευα να γράψω review γιατί δεν μ'αρέσει να γράφω για πράγματα που δεν γνωρίζω καλά και η αλήθεια είναι ότι, παρόλο που οι Cribs είναι μπάντα εδώ και 10 χρόνια, εγώ τους γνώρισα καλύτερα τις τελευταίες εβδομάδες. Ήξερα ελάχιστα για τους αδελφούς Jarman πριν χρειαστεί να τους πάρω συνέντευξη για το Jumping Fish - στην πορεία έμαθα μέχρι και τα προσωπικά τους, άκουσα το "In The Belly Of The Brazen Bull" καμιά δεκαριά φορές, βρήκα πρόσκληση (thank you) και τελευταία στιγμή αποφάσισα να πάω στο Κύτταρο να τους δω από κοντά. Ε, και μετά ήθελα κάπου να τα πω. So there.

Γενικά είχε λίγο κόσμο (άβολα λίγο κόσμο) και σκεφτόμουν πόσο άσχημα θα προδιέθετε αυτό την μπάντα -μια μπάντα που είναι huge στη χώρα της, που έχει βγάλει 5 albums και παίζει στα μεγαλύτερα φεστιβάλ της Αγγλίας- όταν έβγαινε στη σκηνή. Έπνιξα ένα γελάκι όταν παρατήρησα ότι τα πρώτα δύο τραγούδια τα είπαν με τα μάτια εντελώς κλειστά. Ξεκίνησαν με το "Come on, be a no-one", το πιο γνωστό, catchy, "ραδιοφωνικό" τέλος πάντων hit τους - πίσω μου κάποιος είπε "A, ΟΚ, τύπου τώρα μπορούμε να φύγουμε." "Είσαι τρέλα!" φωνάζει ο Cribs biggest fan που παθαίνει παράκρουση μόνος του όλο το βράδυ μπροστά από τη σκηνή και ξέρει όλα τα τραγούδια απέξω. "Whaaaaaa?" απορεί ο Ryan. "You are crazy!" φωνάζει (σε ελεύθερη μετάφραση) ο Cribs biggest fan. Καμία αντίδραση. (Awwwwkwaaaard.) "Do you remember our first record?" λέει σε κάποια φάση ο Ryan. Τσιμουδιά οι από κάτω. "Who had our first recoooord?" επιμένει. "Wooooo" πετάγονται μερικοί από κάτω. "I knew it! I knew we were big in Greece!" μονολογεί κοιτάζοντας το πάτωμα.

Έπαιξαν περίπου 1:30 ώρα. Δεν είναι ότι δεν προσπάθησαν - ο drummer σε κάποια φάση έπαιζε όρθιος σκύβοντας πάνω από τα drums, ο Ryan κατέβηκε από τη σκηνή και έπαιζε μες στο κοινό, το setlist είχε δύναμη και το "Be Safe" (με τον Lee Ranaldo των Sonic Youth να απαγγέλει στο video wall) ήταν μια έντονη στιγμή.  Ήλπιζαν όμως, το έβλεπες, να δημιουργήσουν πανικό -σε κάποια φάση το ζήτησαν κιόλας "We want a big moshpit!!" - δεν κουνήθηκε κανείς, ποτέ. Σε κάποια φάση ο Gary απελπίστηκε "If someone walked in right now, they'd think we're playing jazz tonight". Ούτε μ'αυτό πτοήθηκαν οι από κάτω - συνέχισαν να πίνουν το ποτάκι τους και να κουνούν συγκαταβατικά το κεφάλι, λες και βρίσκονταν σε bar στο Κολωνάκι.

Ελπίζω, Cribs, το δεύτερο ραντεβού να πάει καλύτερα... Χμ. Δεν θα υπάρξει δεύτερο, ε;

 Like Άκου Αυτό  ♫ on Facebook 

Θέλεις να γράψεις για το Άκου Αυτό; Suggest a band!

15/11/2012

Yuna

Ποιος: Η Yuna (Facebook | YouTube | SoundCloud) είναι μία 26χρονη μουσικός από τη Μαλαισία. 
Genre: acoustic, pop/folk- η φωνή της θυμίζει Feist και Zero 7. Η ίδια περιγράφει τον ήχο της ως "a cross between Mary Poppins and Coldplay." 
Trivia: Έχει πτυχίο Νομικής. Το πραγματικό της όνομα είναι Yunalis Zarai. Έμαθε κιθάρα, άρχισε να γράφει δικά της τραγούδια όταν ήταν 14 και έδωσε την πρώτη της συναυλία στα 19. Στη Μαλαισία έγινε γρήγορα "φίρμα" και το πρώτο της EP έγινε ανάρπαστο. Η Αμερικανική ανεξάρτητη δισκογραφική Indie-Pop την ανακάλυψε και ενθουσιάστηκε μαζί της τόσο πολύ που πήγε μέχρι τη Μαλαισία να την πείσει να υπογράψει μαζί τους. Πλέον έχει συμβόλαιο με την FADER, με την οποία κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2011 το πρώτο της US EP, "Decorate" και στη συνέχεια το πρώτο της album "Yuna". Παράλληλα με τη μουσική, ασχολείται και με τη μόδα, καθώς είναι συνιδιοκτήτρια της μπουτίκ "IAMJETFUELshop", στο Subang Jaya, του Selangor (δεν έχω ι δ έ α, ας δούμε τι λέει η Wikipedia). Πίσω από την παραγωγή του single "Live Your Life" (2012) βρίσκεται ο Pharell Williams. Το debut album της "Luna" (YouTube stream in full) κυκλοφόρησε τον Απρίλιο και βρέθηκε απευθείας στο Νο23 του Pop chart και στο Νο86 του Top 100 Albums του iTunes. Ήδη έχει κλείσει για το Lollapalooza του 2012, ενώ στα τέλη Μαΐου ξεκινά περιοδεία στην Αμερική. Υ.Γ.: Την βρίσκω πανέμορφη. 
Άκου Αυτό: γιατί βαρέθηκες τους πειραματισμούς και θέλεις -έτσι, για αλλαγή- μια (πολύ) όμορφη μελωδία και μια (πολύ) γλυκιά φωνή να παίζει στο background. Γιατί, με βεβαιότητα, σύντομα θα ακούσεις τους στίχους "Being in love with you seems like a really bad idea" ("Bad Idea"), "I guess I wouldn't mind to fall in love a little bit - ouch! I think I fell a little more" ("Tourist") και "I don't like planes but I love to fly" ("Planes") στο νέο επεισόδιο μιας teen σειράς ή στην επόμενη ταινία... του Παπακαλιάτη.

 Like Άκου Αυτό  ♫ on Facebook 

Θέλεις να γράψεις για το Άκου Αυτό; Suggest a band!

13/11/2012

MNDR

Ποιος: Οι MNDR (Facebook) είναι ένα electro δίδυμο από την Νέα Υόρκη. 

Genre: synthpop, IDM, electronica - βλέπε La Roux, Santigold, Goldfrapp και τα συναφή. 

Trivia: Είναι η 29xρονη Amanda Warner και ο συνεργάτης της Peter Wade. Σχηματίστηκαν το 2009, όταν η Warner εγκατέλειψε το Oakland και πήγε στην Νέα Υόρκη για να ασχοληθεί με τη μουσική. Έχουν εμφανιστεί ως support act σε live των YACHT, των Massive Attack, των Deerhoof και των Shiny Toy Guns. Το πρώτο τους EP, "E.P.E." κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2010. Το τραγούδι τους "Fade to Black" έχει ηχογραφηθεί και στην γλώσσα των Sims για το computer game "The Sims 3: High-End Loft Stuff" του 2010. Τον Ιανουάριο του 2012 κυκλοφόρησαν το single "#1 in Heaven". Τον Ιούλιο ακολούθησε το δεύτερο single "Faster Horses" και το debut album τους, "Feed Me Diamonds" βγήκε τον Αύγουστο. Ο τίτλος είναι εμπνευσμένος από τη Σέρβα καλλιτέχνιδα Marina Abramović της οποίας τον πατέρα βασάνισαν μέχρι θανάτου ταΐζοντάς τον διαμάντια - #skliro.  Η Warner έχει δανείσει τη φωνή της και στο “Bang Bang Bang”, το πρώτο single από το τρίτο album των Mark Ronson & The Business Intl "Record Collection". Το τραγούδι το έγραψε η ίδια, μαζί με τον Wade, τον Ronson και τον Q-Tip. Έχουν εμφανιστεί στο "Friday Night with Jonathan Ross", στο "Later... with Jools Holland", στο "Late Night with David Letterman", στο "Jimmy Kimmel Live!" και στο "Last Call with Carson Daly". 

Άκου Αυτό: και χόρεψε με το ένα χέρι ψηλά - κι ένα ποτό στο άλλο.

 Like Άκου Αυτό  ♫ on Facebook 

Θέλεις να γράψεις για το Άκου Αυτό; Suggest a band!

10/11/2012

Allah-Las

Ποιος: Οι Allah-Las (Facebook)  είναι μια μπάντα από το Los Angeles. 
Genre: surf rock, garage, psychedelic - "The vintage sounds of Allah-Las combine the harmonies and hooks of the British Invasion with the atmosphere of a west coast psychedelic band" (NPG) 
Trivia: Σχηματίστηκαν το 2008 στο L.A. Είναι όλοι τους surfers. Έχουν όλοι τους δουλέψει στο περιβόητο Amoeba Records στο Hollywood. Τους ένωσε η κοινή τους αγάπη για το βινύλιο και οτιδήποτε vintage. Αυτό που ήθελαν εξαρχής όταν αποφάσισαν να γίνουν συγκρότημα ήταν να μη θυμίζουν σε τίποτα το τώρα - να γράφουν μουσική που δεν γράφεται πια: "χωρίς ψηφιακά εφφέ και ηλεκτρονικές παραμορφώσεις, αλλά groovy και χορευτική". To πέτυχαν: έχουν παρομοιαστεί με τους Byrds, τους Rolling Stones και τους Animals. "You look at their well worn Fender guitars, their real surfer tans, their dusty suede boots - and you see it’s a sound natural to them; This isn’t an act." (Nick Waterhouse). Το debut album τους "Allah-Las" κυκλοφορεί επισήμως στις 19 Νοεμβρίου και η Ευρωπαϊκή περιοδεία τους ξεκινά στις 24 του μήνα. Τους πέτυχες στο ραδιόφωνο και σου άρεσαν. Τους συμπάθησες ακόμα περισσότερο όταν συνειδητοποίησες ότι τους αρέσει να φτιάχνουν mixtapes.
Άκου Αυτό: φόρεσε ένα πουκάμισο από τα 60's και μαζευτείτε σε ένα σπίτι με φίλους να ακούσετε δίσκους - από πικάπ.
 

 Like Άκου Αυτό  ♫ on Facebook 

Θέλεις να γράψεις για το Άκου Αυτό; Suggest a band!

07/11/2012

GRMLN

suggestion by @meta_capsule
Ποιος: GRMLN (Facebook) είναι o Yoodoo Park από την California. 

Genre: indie pop, dream pop - "pointillist guitars and subtly driving surf-rock rhythms" 

Trivia:  Έχει κυκλοφορήσει μόνο ένα EP με 7 τραγούδια και τίτλο "Explore" (ακούστε το όλο σε stream εδώ). Το Pitchfork το έθαψε και (είναι από τις λίγες φορές που) δεν θα διαφωνήσω μαζί του, γιατί η αλήθεια είναι ότι ο ήχος θυμίζει ένα σωρό άλλα Καλιφορνέζικα σχήματα (που κι εκείνα αντιγράφουν το ένα το άλλο) και το "Patio" είναι όντως ξεκάθαρη κλοπή Bon Iver. Και, ναι, το "Stand by me" δεν είναι καμιά εμπνευσμένη διασκευή. Παρ'όλ'αυτά, 19 χρονών είναι το παιδάκι (aw), ας του δώσουμε μια ευκαιρία.    

Άκου Αυτό: γιατί βρίσκεις αφόρητα cute τον ενθουσιασμό του να κάνει updates στο Facebook του με κεφαλαία. (παράδειγμα: I FAILED MY MIDTERM!!!)
suggestion by @meta_capsule
 
Like Άκου Αυτό  ♫ on Facebook 

Θέλεις να γράψεις για το Άκου Αυτό; Suggest a band!

06/11/2012

Haim

Ποιος: Οι Haim (Facebook | YouTube | SoundCloud) είναι ένα girl band (συγκεκριμένα τρεις αδελφές και ένας drummer - "three sisters and a mister") από το Los Angeles. 
Genre: nu-folk meets R'n'B - "It's the genre clash they said would never happen – mainly because it seemed too absurd. What, mix together folk and R'n'B? That's insane!"(Guardian) 
Trivia: Τα ονόματα των αδελφών Haim είναι Danielle "Brainy Haim" (φωνητικά, κιθάρα), Este "Rocky Haim" (φωνητικά, μπάσο) και Alana "Baby Haim" (φωνητικά, κιθάρα, πλήκτρα). H Danielle μεταξύ άλλων έχει περιοδεύσει με την Jenny Lewis (Rilo Kiley) και τον Julian Casablancas (The Strokes). Μεγάλωσαν με classic rock (ο πατέρας τους επέμενε να τις βάζει να ακούν Rolling Stones, Fleetwood Mac και old-school Americana). Έφηβες έκαναν την επανάστασή τους και το έριξαν στην R'n'B (Aaliyah, En Vogue, Brandy & Monica...). Έστησαν ένα συγκρότημα, τους Rockinhaim, και ζήτησαν και από τους γονείς τους να συμμετέχουν (η Mama Haim στη κιθάρα κι ο Papa Haim στα drums). Στο Facebook τους, εκείνους αναφέρουν ως βασικές τους επιρροές. Τελικά έκοψαν τον ομφάλιο λώρο, ανεξαρτητοποιήθηκαν και φέτος κυκλοφόρησαν το debut EP τους, με τίτλο "Forever" και τρία κομμάτια ("Better Off", "Forever" και "Go Slow"). Το καινούργιο τους τραγούδι "Don't Save Me" κυκλοφόρησε πριν από δύο μόλις εβδομάδες. 
Άκου Αυτό: γιατί οι The Pierces παραμεγάλωσαν.

Like Άκου Αυτό  ♫ on Facebook 

Θέλεις να γράψεις για το Άκου Αυτό; Suggest a band! 

05/11/2012

Django Django

Ποιος: Οι Django Django (Facebook | YouTube | SoundCloud) είναι ένα psychedelic quartet από τo Dalston του Λονδίνου. 
Genre: art rock, art pop, indie pop, neo-psychedelia - "80's pop rhythms with 60's Beach Boys-style vocal harmonies, a style that some, rightly or wrongly, have labelled folktronica."- Last.fm 
Trivia: Δεν έχουν καμία σχέση με το Βέλγο τζαζίστα Django Reinhardt. Γνωρίστηκαν στο Εδιμβούργο σε μια σχολή καλών τεχνών. Ο David Maclean, drummer και παραγωγός της μπάντας είναι αδερφός του keyboardίστα των Beta Band John Maclean.  Το debut album τους "Django Django" κυκλοφόρησε στις 30 Ιανουαρίου του 2012 από την Because Music - νωρίτερα είχαν βγάλει δύο singles, τα "Waveforms" και "Default". Ο δίσκος έλαβε 5 αστεράκια από την Guardian και εξαιρετικές κριτικές συνολικά (με εξαίρεση το παραδοσιακά κομπλεξικό Pitchfork) και την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του έφτασε στο No 33 των UK album charts. Το συγκρότημα προτάθηκε και για Mercury Prize αλλά έχασε από τους (λατρεμένους) Alt-J. Φυσικά έχουμε λιώσει το album από την ημέρα που βγήκε (αλοίμονο!) αλλά κοιμηθήκαμε και ξεχάσαμε να ανεβάσουμε post. Ο λόγος που δεν πειράζει είναι ότι το "Wor" των Django Django είναι το κομμάτι που παίζει στη διαφήμιση του Vodafone CU με τα φιλιά. Κι έτσι θα μας έρθει κόσμος από το Google, όπως συνέβη και με τους The National Fanfare Of Kadebostany. Χο χο χο.
Άκου Αυτό: και βάλτο ψηλά στην εικοσάδα σου στη φετινή Blogovision.

Like Άκου Αυτό  ♫ on Facebook 

Θέλεις να γράψεις για το Άκου Αυτό; Suggest a band! 

01/11/2012

Andy Stott

suggestion by @pantelisk 
Ποιος: Ο Andy Stott (Facebook) είναι ένας DJ και παραγωγός από το Manchester. 
Genre: dub, dubstep, dub techno, minimal techno - "he draws inspiration from the usual dub techno suspects and fuses them with minimalist ideals and bathwater-warm melodies and textures" (Last.fm) 
Trivia: Εμφανίστηκε κάπου στα μέσα του 2005. Έχει κυκλοφορήσει δεκάδες singles και EPs, πολλά από αυτά ως "Millie & Andrea", όπου "Andrea" ο ίδιος και "Millie" ο Miles Whittaker (MLZ / Pendle Coven). Έχει περιοδεύσει σε Αμερική και Καναδά με το electro δίδυμο από το Brooklyn The Hundred in the Hands (ακούστε και το ατμοσφαιρικό remix του στο δικό τους "Keep It Low"). Έχει κυκλοφορήσει δύο albums με την Modern Love, τα "Passed Me By" και "We Stay Together". Το τρίτο βγήκε μόλις και λέγεται "Luxury Problems". Πίσω από τα γυναικεία φωνητικά βρίσκεται η Alison Skidmore, που έκανε μαθήματα πιάνου στον Stott όταν εκείνος ήταν ακόμα φοιτητής. Μπορείτε (προς το παρόν τουλάχιστον) να ακούσετε όλο το δίσκο μέσω streaming στο NPR. Σύμφωνα με το Pitchfork, "it's the headphones album of the year from a producer with a long history who has come into his own." 
Άκου Αυτό: χάσιμο.
suggestion by @pantelisk

Like Άκου Αυτό  ♫ on Facebook 

Θέλεις να γράψεις για το Άκου Αυτό; Suggest a band!