#Blogovision [No.10] Jarvis Cocker and Chilly Gonzales - Room 29

Όταν ήταν μικρός... ο Jarvis Cocker έμενε με τους γονείς του και την αδελφή του στο Sheffield σε μια περιοχή που λέγεται (τι όνομα!) Intake. Στο διπλανό σπίτι έμενε η γιαγιά του με τον παππού του και ο μικρός Jarvis τους επισκεπτόταν συχνά γιατί είχαν έγχρωμη τηλεόραση, κασετόφωνο και ραδιόφωνο. Όταν ο Jarvis ήταν 7 ετών, ο μπαμπάς του πήγε για τσιγάρα και δεν ξαναγύρισε ποτέ. Τα πρώτα εφηβικά του χρόνια τα πέρασε στο δωμάτιό του. Είχε μια κιθάρα και έναν ενισχυτή και έπαιζε όλη μέρα μουσική μέχρι να νυχτώσει. Τότε έβαζε ράδιο και άκουγε τις εκπομπές του John Peele κι ό,τι του άρεσε το ηχογραφούσε σε κασέτα για να μπορεί να το ακούσει ξανά. Μερικά χρόνια αργότερα ο John Peele θα έπαιζε καίριο ρόλο στην πορεία των Pulp. Οι Pulp γεννήθηκαν όταν ο Jarvis ήταν μόλις 15 ετών. Αρχικά έκαναν πρόβες στο σαλόνι, μέχρι που η μαμά του αποτρελάθηκε από τη φασαρία, οπότε μετέφεραν τα συμπράγκαλά τους στο γκαράζ του παππού και εκεί συνέχισαν να αυτοσχεδιάζουν και να καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες αλκοόλ που είχαν αγοράσει παράνομα. Στα 18 του, με την παρότρυνση της μαμάς του, ο Jarvis έφυγε από το σπίτι.
Όταν μεγάλωσε... o Jarvis δεν έπαψε ποτέ να είναι καλλιτεχνικά ανήσυχος. Στα 24 του, έκανε ένα διάλειμμα από τους Pulp και γράφτηκε στο Saint Martins College του Λονδίνου, για να δει αν μπορούσε αντί για μουσικός να γίνει σκηνοθέτης. Καριέρα στην σκηνοθεσία δεν έκανε ποτέ, αλλά το πτυχίο το πήρε. Η στυλίστρια που ανέλαβε τη φωτογράφιση για το εμβληματικό εξώφυλλο του "This Is Hardcore" έγινε γυναίκα του στα τέλη των 90s και μαζί μετακόμισαν στο Παρίσι και έκαναν έναν γιο, που ήταν και είναι φτυστός ο Jarvis.
Τελικά... στα 54 του, ο «πέμπτος πιο διάσημος Βρετανός» αισθάνεται πως ο κόσμος είναι γεμάτος "cultural litter". Γιαυτό δεν θέλει να μοιράζεται τη μουσική που γράφει, παρά μόνο αν νιώθει πως σε σχέση με τους άλλους, πρωτοτυπεί. Γιαυτό φέτος σκαρφάλωσε πάνω σε ένα grand piano και έστησε μαζί με τον Chilly Gonzales ένα άλμπουμ-concept, ένα μελοποιημένο παραμύθι για τους ήρωες του ξενοδοχείου των διασήμων, του Chateau Marmont. «Γιατί τα ξενοδοχεία, όπως και το σινεμά σε βοηθούν να αποδράσεις, να νιώσεις έστω για λίγο πώς θα ήταν να είσαι κάποιος άλλος. Μετά φεύγεις -θα στρώσει άλλος το κρεβάτι για σένα- και συνεχίζεις τη ζωή σου. Τα προβλήματα ξεκινούν αν αποφασίσεις πως αυτό θες να κάνεις μια ζωή.» Απεχθάνεται τα χαρούμενα τραγούδια. Το "Walking On Sunshine" τον κάνει να θέλει να πνίξει άνθρωπο.

Άκου Αυτό:
You are such a jerk
You are a tearjerker
--Tearjerker

και

Remember, sat in the dark
With my arm round your shoulder
The curtains drew back
I was bowled over
This is what I had been dreaming about
Life, with the boring bits edited out
--Trick of the Light

#Blogovision [No.11] Spoon - Hot Thoughts
#Blogovision [No.12] Robert Plant - Carry Fire
#Blogovision [No.13] Bonobo - Migration
#Blogovision [No.14] Zola Blood - Infinite Games
#Blogovision [No.15] Grandbrothers - Open
#Blogovision [No.16] Elbow - Little Fictions
#Blogovision [No.17] UNKLE - The Road pt.1
#Blogovision [No.18] Four Tet - New Energy
#Blogovision [No.19] The xx - I See You
#Blogovision [No.20] Σtella - Works For You
#Blogovision: ένας πρόλογος 
Τι ψηφίζουν οι υπόλοιποι

Like Άκου Αυτό  ♫ on Facebook Θέλεις να γράψεις για το Άκου Αυτό; Suggest a band!