22/07/2009

U2 (live review)

post by @Snolly

Πότε: Σάββατο 18 Ιουλίου, Olympiastadion, Βερολίνο
Η ιδέα γεννήθηκε από έναν συνάδελφο αφασία λάτρη των U2 που με “έψηνε”να κλείσουμε εισιτήρια για να πάμε. Δεν μας ενδιέφερε η πόλη, η μοναδική προϋπόθεση ήταν να είναι Σάββατο η συναυλία για να την κοπανήσουμε μόνο Σαββατοκύριακο χωρίς να χρειαστούν έξτρα άδειες. Η επιλογές ήταν Παρίσι, Βαρκελώνη και Βερολίνο λοιπόν. Ο Σταύρος έχει πάει Μπάρτσα, εγώ έχω πάει Παρίσι (στα 14 μου αλλά δεν έχει σημασία) οπότε προτιμήσαμε το Βερολίνο μιας και δεν έχει πάει κανείς μας. Στην πορεία ψηθήκανε και 2 φίλοι του οπότε γίναμε 4 (ζωή να ʻχουμε).
Aegean τα αεροπορικά €230 ο καθένας. Το εισιτήριο για τη συναυλία είχε €108 καθιζόμενοι σε πολύ καλές θέσεις (όπως θα διαπιστώσετε και από τα videos και τις φωτογραφίες). Ξενοδοχείο Maritime €130 το δίκλινο (€65 το άτομο). Tip: προφανώς λόγω εξαερισμού επειδή ζητήσαμε δωμάτια καπνιζόντων μας βάλανε στον τελευταίο (11ο) όροφο και είχαμε όλο το Βερολίνο πιάτο. Θεωρούσα πως θα ταλαιπωρηθώ με το ταξίδι μέσα σε ένα 24ωρο αλλά με ηλεκτρονικό check-in (τυπωμένο το boarding card από το σπίτι) και χωρίς αποσκευές η όλη εμπειρία και ελευθερία κινήσεων ήταν το κάτι άλλο. Λες και μπαίνεις σε ταξί ένα πράγμα.

Φτάσαμε στο Βερολίνο στις 10 και το πρωί του Σαββάτου με όλη τη μέρα μπροστά μας. Κοντά στο ξενοδοχείο η Alexanderplatz όπου διπλασιάσαμε το ΑΕΠ της Γερμανίας από τα λουκάνικα και τις μπύρες που καταναλώσαμε. Σύντομα θα υπάρχει άγαλμά μας στην συγκεκριμένη πλατεία επειδή γλίτωσε η Γερμανία την κρίση με την ενέργειά μας αυτή. Το κρύο αναμενόμενο (είχαμε πάρει μακρυμάνικα) αλλά δεν έφταναν οπότε ψωνίσαμε και από ένα φουτεράκι (χορηγός της εκδρομής η Adidas). Μετά τις μπύρες και τα λουκάνικα επειδή δεν έβρισκα διαθέσιμο κλαρκ για να σηκώσω τους υπόλοιπους 3 (εγώ είμαι χαρακτηριστικά αδύνατος) έπρεπε να βρω έναν τρόπο να δω όσο πιο πολύ Βερολίνο μπορώ με το λιγότερο δυνατό περπάτημα. Έτσι πήραμε ένα τουριστικό λεωφορείο από αυτά τα διόρωφα που σε πάει σε όλα τα αξιόλογα σημεία της πόλης και με ακουστικά στα αυτιά σου κάνουνε ξενάγηση (€20). Ένιωθα αρχικά λίγο Ιάπωνας λίγο εκδρομή της ενορίας αλλά το ξεπέρασα σύντομα και όντως η ξενάγηση και η βόλτα ήταν πολύ καλή. Όπου ήθελες κατέβαινες (για μπύρες) και έπαιρνες το επόμενο τουριστικό.
Μʼ αυτά και μʼ αυτά πέρασε η μέρα και ήρθε η ώρα της συναυλίας. Ταξί από το ξενοδοχείο στο στάδιο (€20) στα τελευταία 500 μέτρα βούλωσε το πράγμα λόγω κίνησης οπότε το πήραμε με τα πόδια. Εντυπωσιακό το πόσο προσωπικό είχε το στάδιο κατά τον έλεγχο εισητηρίων, δεν υπήρχε ο παραμικρός συνωστισμός. Αφού ψωνίσαμε τα απαραίτητα λουκάνικα και μπύρες (μιας και είχαμε καιρό να φάμε και να πιούμε) βρήκαμε τη θύρα μας (10) και το διάζωμά μας (1) και ήδη ακουγόντουσαν οι Snow Patrol που έκαναν support.
Μόλις μπήκαμε στο στάδιο αν έβλεπε κάποιος τα πρόσωπά μας το πιθανότερο ήταν να μιάζαμε με cartoons που έχει κρεμάσει το σαγόνι ως το πάτωμα. Το stage ήταν λες και φτιάχτηκε στο μέλλον. Εντελώς φουτουριστικό look και το στάδιο κατά 80% γεμάτο. Οι Snow Patrol συμπαθητικοί αλλά κανείς δεν τους άκουγε με προσοχή, έβλεπες την ανυπομονησία στα πρόσωπα του κόσμου. Μου έκανε εντύπωση το πόσο “ζεστοί” είναι οι Γερμανοί με παιχνίδια στην εξέδρα. Άπειρα κύμματα, πολύ δόνηση από το χτύπημα των ποδιών και γιούχα και σφυρίγματα από τη μια πλευρά της εξέδρας στην άλλη αν κάποιος “θαλάσσωνε” το κύμμα.

Τελείωσαν σχετικά σύντομα οι Snow Patrol μας χαιρέτησαν, και σαν μυρμύργκια το ατελείωτο crew της συναυλίας άρχισε να ξεντύνει και να σετάρει το stage. Κυλινδρικό με έναν εσωτερικό κύκλο για θεατές (τα πιο ακριβά εισιτήρια) και δύο περιστροφικές γέφυρες από το κέντρο του κύκλου στην περίμετρό του όπου όταν θα έπαιζαν οι U2 πάνω στη γέφυρα οι τυχεροί θεατές θα τους έβλεπάν από πάνω τους.
Η ώρα περνούσε, οι U2 άφαντοι, ο κόσμος ξεκίνησε ένα ατελείωτο σφύριγμα/χειροκρότημα μέχρι που εμφανίσθηκε ο The Edge και άρχισε να ανεβαίνει στη σκηνή. Ντελίριο... Λίγο μετά εμφανίσθηκαν και ο Adam Clayton με τον Larry Mullen. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ περισσότερο θόρυβο και ενθουσιασμό όταν θα έβγαινε ο Bono. Κι όμως διαψεύθηκα πλήρως. Με το που εμφανίστηκε στη σκηνή τα decibel από τον κόσμο διπλασιάστηκαν. Η ατμόσφαιρα επική.
Και ξεκινάει το live (εδώ το setlist).
Highlights: όταν ο Bono σήκωσε 3 άτομα από το κοινό οι οποίοι κρατούσαν ένα πλακάτ (το οποίο δεν ξέρουμε τι έγραφε) και σταματάει τους άλλους 3, και βάζει τα παιδιά από το κοινό στα όργανα...! Απευθήνεται σε εμάς έπειτα και λέει... this is an experiment... Τα παιδιά παίξανε αξιόλογα, τους σιγοντάρησαν όμως και οι U2 (ήρθανε έξτρα κιθάρα και μπάσο στη σκηνή) και κάπου εκεί ο Bono τραγούδησε και λίγο Michael Jackson σε ένα ποτ πουρί με Man In The Mirror και Donʼt Stop ʻtill You Get Enough. Λίγο πριν στο φινάλε του Beautiful Day τραγούδησε Here Comes The Sun από τους αξεπέραστους Beatles.
Πιο μετά ήρθε το ακτιβιστικό μέρος που όλοι περιμέναμε (πριν το Walk On) όπου μίλησε για μια κοπέλα Ιρανή που είναι χρόνια φυλακισμένη (συγχωρέστε με δε μπορώ να θυμηθώ το όνομα) και πάλι άτομα από το κοινό κατακλύσανε την περιφέρεια της σκηνής φορώντας μάσκες με το πρόσωπό της.
Στο One σβήνουν εντελώς τα φώτα (απόλυτο σκοτάδι) και μας ζητάει ο Bono να ανάψουμε τα κινητά μας in order to turn this place into the Milkyway. Δείτε το αντίστοιχο βίντεο το οποίο δεν είναι ολόκληρο διότι μου τελείωσε το memory card.

Άρχισα να σβήνω μανιωδώς φωτογραφίες που είχαν τραβήξει οι αδερφές μου χωρίς να το ξέρω για να προλάβω ό,τι απομείνει αλλά δεν πρόλαβα. Ακόμα σκέφτομαι την ενέργεια που έβγαινε εκείνη την ώρα από το στάδιο και ανατριχιάζω.
Στο δε With Or Without You και ενώ έχουμε συνηθίσει σε χαμηλό φωτισμό της στιγμή που γίνεται γρήγορο το τραγούδι φωταγωγείται όλο το στάδιο (δείτε το βίντεο επίσης - ολόκληρο αυτή τη φορά) και η αδρεναλίνη και η ευτυχία χτυπάνε κόκκινα.
Μας χαιρέτησαν, τους ευχαριστήσαμε έντονα και γράφτηκε μια φανταστική ανάμνηση μόνιμα στο μυαλό μας. Είναι από τις συναυλίες που δεν θα ξεχάσω ποτέ.
Χωρίς να είμαι μεγάλος fan των U2 εντυπωσιάστηκα από την σκηνική τους παρουσία και φυσικά από την υπερπαραγωγή που οργανώσανε. 153 φορτηγά χρειάζονται για να μεταφερθεί το stage από πόλη σε πόλη...
Μου άφησε πολύ όμορφα και έντονα συναισθήματα. Δεν μπορώ να τη συγκρίνω με το Live8 στο Λονδίνο το 2005 όπως μου ζήτησαν όλοι μου οι γνωστοί γιατί εκεί ήταν το όλο concept διαφορετικό + το ό,τι είδα τους Pink Floyd (άπειρο κλάμα ο δικός σου). Είναι πάντως μέσα στο Top 5 μου (Live8, Simon & Garfunkel, James, U2, Loreena McKennitt - όχι με κάποια σειρά).
Αν έχετε τη δυνατότητα να πετύχετε κάπου το συγκεκριμένο tour κάντε το χωρίς ενδοιασμούς. Αξίζει τον κόπο ακόμα κι αν χρειαστεί να ξοδέψετε μερικά ευρώ παραπάνω. Συναισθήματα και εικόνες που χαράζονται μέσα στο στάδιο την ώρα του One και του With or Without You - Αξία: Ανεκτίμητη.


post by @Snolly

11 comments:

  1. Thanks πάρα πολύ για το post-μαμούθ :)
    Είναι τόσο πλήρες και παραστατικό που ένιωσα σαν να ήμουν εκεί!
    ΥΓ: Ψοφάω για το product placement στο κείμενό σου :P

    ReplyDelete
  2. Θα σε έχω υπ' όψη σε όσα live πηγαίνω. Ελπίζω να σου άρεσε το review παρ' όλο που έχει μια γεύση γελοιότητας αλλά συγχώρα με δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά.

    ΥΓ: Product placement; Δεν είμαι familiar με το terminology, για εξήγησε...

    ReplyDelete
  3. γιατί ποιός θέλει σοβαροφάνειες; :)
    Product placement (έμμεση διαφήμιση προϊόντων -κυρίως σε ταινίες και τηλεοπτικές σειρές) Aegean, Adidas, Maritime hotel (γιαυτό έβαλα τα links να κάνει πιο κρα, it's funny, or ..it's just me..!)

    ReplyDelete
  4. Μπα δεν το έκανα για διαφήμιση, απλά ήθελα να δώσω αληθινές πληροφορίες για το πως μπορεί να σχεδιάσει κάποιος κάτι τέτοιο. Συν το ό,τι σχηματίζεις άλλη εικόνα στο μυαλό αν ξέρεις λεπτομέρειες!

    ReplyDelete
  5. @Snolly: βίδεο από το κομμάτι που τραγούδησε MJ έχουμε; Επίσης, το Where the streets have no name το 'χουμε σε βιντεάκι; Και κάτι άλλο..Ac/DC φαντάζομαι δεν πήγες όταν ήρθαν Ελλάδα, ε; Αν είχες πάει θα έβαζες κι αυτούς στο Top5 σου, είσαι δεν είσαι φαν! :)

    (Αλίσια)

    ReplyDelete
  6. Όχι βίντεο από MJ δεν έχουμε δεν το περιμέναμε. Από Where the Streets Have no Name έχουμε αλλά είναι στην κάμερα του Σταύρου που είναι τώρα σε κάποια παραλία. Μόλις επιστρέψει θα αναρτηθεί το υλικό.

    AC/DC δεν είμαι φαν. Πολύ βαριά μουσική για τα αυτιά μου. Hard Rock πάω το πολύ μέχρι Aerosmith και Alice Cooper. Οι Iron Maiden για να καταλάβεις μου ακούγονται βαρύ κάφρικο μέταλ.

    ReplyDelete
  7. Το φαντάστηκα, αλλά οκ οι AC/DC είναι πιο Rock 'n Roll φάση..οι Maiden είναι heavy metal :) Τέσπα, το είπα ως ποιότητα show! Περιμένουμε, λοιπόν, την επιστροφή του "παραλάκια" Σταύρου!

    ReplyDelete
  8. Jorjito egrapses pali...! Eyxaristithika synaylia..! ;-)

    Nis!

    ReplyDelete
  9. hmoun sto idio shmeio alla merikes seires pio kato ( F2 seira 20 ) Yperoxh synaylia !! An ertoun Ellada tou xronou , apla mhn to xasete...tha xasete.

    ReplyDelete
  10. Wildy canopy25/07/2009, 12:30

    8elw na se euxaristhsw 8erma gia to olo concept. Ekplhktikh perigrafh, zhlepsa polu, to epomeno sabbato paw goteborg na tous dw... E ma pia!

    ReplyDelete
  11. No problem! Καλά να είμαστε, να ταξιδεύουμε και να πηγαίνουμε σε συναυλίες.

    ReplyDelete