Baths

Ποιός: Baths είναι το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του 21χρονου Will Wiesenfeld από το Los Angeles

Genre: experimental, lo-fi, dream pop, chillwave μια μείξη Passion Pit και Boards Of Canada.

Trivia: Ξεκίνησε μαθήματα πιάνου όταν ήταν τεσσάρων. Στα 13 άρχισε να γράφει δική του μουσική. Έμαθε να παίζει βιόλα, κοντραμπάσο και κιθάρα, αυτοαποκαλέστηκε [Post-Foetus] και ξεκίνησε τα live. Ως Baths έχει κυκλοφορήσει μόνο ένα album, το "Cerulean" (2010), που ήδη φιγουράρει στις λίστες με τα καλύτερα του 2010.

Άκου Αυτό: γιατί λέγεται ♥ και θα μπορούσε να το είχε γράψει ο Yann Tiersen, μεθυσμένος.

Μαριέττα Φαφούτη

Ποιός: Η Μαριέτα Φαφούτη (MySpace) το πρωί ασχολείται με τη διαφήμιση και το βράδυ με τη σύνθεση.

Genre: acoustic / minimalist / pop... σε κάποια κομμάτια, η αισιόδοξη version των Bat For Lashes.

Trivia: Έχει γράψει μουσική για ταινίες, ντοκιμαντέρ, τηλεοπτικές παραγωγές, διαφημίσεις, θεατρικές παραστάσεις, μιούζικαλ και άλλα. Είναι η "αόρατη μαγική ορχήστρα" στον "Παραμυθά" του @cpil και σε άλλα projects του. Κρύβεται πίσω από την ARTificial city bankit. Μπορεί να θυμάστε κι αυτή τη διαφήμιση. To πρώτο της album "Try a little romance" κυκλοφόρησε το Φθινόπωρο του 2010 από την Inner Ear Records.

Άκου Αυτό: αν σου αρέσει η ζωή.

Tziko

Ποιός: O Tziko είναι ένας τύπος από την Κέρκυρα. ("Ποιός είναι αυτός γαμώτο;")

Genre: indie rock, acoustic, folk

Trivia: H μπάντα του λέγεται Rock For Food. To πρώτo του album "Love & Popcorn" βρίσκεται στο MySpace, "ξεχασμένο" στα bar των Εξαρχείων και στα ράφια του Metropolis, όπου το 'χει παρατήσει ο ίδιος ο Tziko - στο έτσι. Tην Τετάρτη που μας πέρασε έπαιξε με την μπάντα του στο Κ44 και μοίρασε το CD - τζάμπα. Δηλώνει αποφασισμένος να συνεχίσει τον "ανταρτοπόλεμο" με "πολλή αγάπη για τη μουσική και το κοινό καλό (ή το καλό κοινό)". Έχει παίξει στο Six D.o.g.s, το An Club, το Κύτταρο, το Πάρκο Ναυαρίνου, το Anorak Festival κ.ά. Το Madame Krouela έχει χρησιμοποιηθεί σε τηλεοπτική διαφήμιση στην Κύπρο. Έχει εμφανιστεί στα video clips 'Cyanna - Shine' και 'Akira Rabelais - Then the substanceless blue'. Ανεβάζει DIY videos στο YouTube. Τώρα ηχογραφεί ένα ακόμα album (ελληνόφωνο με ιντριγκαδόρικο στίχο) και επιστρέφει με νέες συναυλίες. Στη συνέχεια η τρελοπαρέα "πακετάρει τα κλαπατσίμπαλά της και ετοιμάζει ταξίδια σε Ισπανία και Βέλγιο. Και για όσους αγωνιούν, πλέον ο Tziko θέλει ένα μόλις μάθημα για να τελειώσει τη Νομική. "

Άκου Αυτό: και διάδοσέ το στα free press. (Το MySpace του Love and Popcorn μετράει λιγότερο από ένα μήνα ζωής.) Προσωπικά αγαπημένα το αφηγηματικό Billy και το θεατρικό Make Some Music. Δώσε βάση, αν μη τι άλλο, γιατί ένα από τα καινούργια τραγούδια του λέγεται Αν παίξει αυτό στο ράδιο θα χάσω το μυαλό μου και ξεκινά με τον στίχο "στο δρόμο όταν ξεκίνησα να παίζω για τα φράγκα, μας έφαγαν η Μόνικα, ο Boy και ο Κάφκα".

George Nikas

suggestion by cpil

Ποιός: Ο George Nikas γράφει μουσική, τραγουδάει, του αρέσει η indie και ήταν στους Zebra Tracks.

Genre: indie, folk, acoustic a la Jack Johnson, Ben Harper και Ryan Adams.

Trivia: Με τους Zebra Tracks ο Γιώργος έχει παίξει στο Ejekt Festival του 2010, ως support των Bad Religion και Faith No More, αλλά και στο Exit Festival της Σερβίας, το Alarm Festival των Σκοπίων και το Urban Fest στην Κροατία. Το 2007 είχαν εμφανιστεί Athens Open Air Festival με τους Kaiser Chiefs, τους Long Blonde και τους Good Shoes. Την ίδια χρονιά ο Molko τους είχε επιλέξει για να ανοίξουν τη συναυλία Placebo στην Αθήνα.

Φέτος ξεκινάει δισκογραφικά ως solo artist, με το "How to Live in Open Spaces" που κυκλοφορεί από την περασμένη εβδομάδα και αν κρίνω από τα δείγματα που βρήκα στο MySpace θα ακούγεται ολόκληρο, απολαυστικά, μονορούφι.

Άκου Αυτό: αν σου αρέσει να ρεμβάζεις, όπως οι γάτες, στο φως του ήλιου. (μεταξύ μας, η αρχή του Can't Go Home είναι ίδια με εκείνη του First Day Of My Life των Bright Eyes αλλά μην το πείτε παραέξω)

suggestion by cpil

My Drunken Haze

suggestion by spiros and sophie

Ποιός: Οι My Drunken Haze (Facebook | SoundCloud) είναι ο Σπύρος και η Σόφη.

Genre: υπέροχη νοσταλγική psychedelic pop/folk εμπνευσμένη από τα 60's.

Trivia: Σχηματίστηκαν το Μάιο του 2010 "στην κορυφή ενός λόφου στην Αθήνα". O Σπύρος "κυκλοφορεί" online ως psychosoul. Έχει το blog psychedelicsoundsformysoul.blogspot.com και τις Δευτέρες τα μεσάνυχτα παίζει στον poplie, από τις "συχνότητες" του οποίου άρχισε να διαδίδεται και η μπάντα. Ηχογραφούν τα κομμάτια τους -ακουστική κιθάρα και φωνή μόνο- μια κι έξω. Διασκευάζουν τραγούδια που τους αρέσουν, από Shocking Blue μέχρι Βlack Keys και αν ακούσεις το cover που έχουν κάνει στο Σαν Με Κοιτάς του Γιάννη Σπανού, θα λυώσεις.

Άκου Αυτό: αν σου αρέσει η μουσική με (psycho) ψυχή (soul). Άκου το πρώτο τους demo track Paper Planes και δες τους live & unplugged στο Closer στις 12 Νοεμβρίου. Εγώ θα είμαι εκεί.

suggestion by spiros and sophie

Jumping Fish LIVE: Travel Mind Syndrome, The Radio Dept. (live review)

Πότε: Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010, Gagarin

Έφτασα στο Gagarin την ώρα που οι His Majesty The King Of Spain έπαιζαν το Space Oddity του David Bowie. Συνειδητοποίησα ότι η προηγούμενη φορά που άκουγα αυτό το τραγούδι ήταν στο ΟΑΚΑ, στο live των U2.

Ήταν ωραία στο Gagarin την Πέμπτη, δεν ήταν πήχτρα στον κόσμο, δεν πέθαινες από τη ζέστη, δεν μπούκωνες από την κάπνα, ο ήχος ήταν αρκετά ικανοποιητικός (ειδικά όταν έπαιζαν οι Travel Mind Syndrome) και το crowd ήταν πολύ... πώς να το πω, "φρέσκο".

Οι Travel Mind Syndrome -δηλώνω groupie, οπότε μπορεί να μην είμαι πολύ αντικειμενική- ήταν για άλλη μία φορά απολαυστικοί και τα έδωσαν όλα - highlights το "Breeze Of Light", το "For Your Love" και το "Sex, Drugs & Alcohol" - ο Φίλιππος μπήκε με κότσο και βγήκε ξεμαλλιασμένος. Περιμένω πώς και πώς να βγει το EP τους "East Acton to Saint Friday" τέλος Νοέμβρη. Ερώτηση προς το συγκρότημα: το τελευταίο κομμάτι του setlist πώς λέγεται; έχω ακόμα κολλημένο τo tune που έπαιζε ο Παύλος στο κεφάλι μου - brilliant.

Μετά τους TMS, έσκασαν οι "πιο-hipster-πεθαίνεις" (2 στους 3 είχαν μουστάκι) Radio Dept., άραξα στα σκαλάκια, τους άκουσα, μοιράστηκα μια μπίρα, πήγε μεσάνυχτα, έφυγα.

Peter Nalitch & Friends (live review)

post by amaryllisgr

beyond expectations

Πότε: Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010, Gagarin 205

Ποιός: Τον Peter Nalitch τον άκουσες πρώτη φορά στη Eurovision. Μη σταματάς να διαβάζεις το ποστ και θα καταλάβεις που το πάω. Αν και τα άσματα στον ευρωπαϊκό μουσικό διαγωνισμό είναι συνήθως της οκάς και τις περισσότερες φορές περιορισμένης αισθητικής, δεν πρόκειται για την περίπτωση του Peter. Ο Peter είναι χαρισματικός.

Φτάνω στο Gagarin στις 20:30 όπου έχει ήδη μαζευτεί κόσμος. Μέσος όρος ηλικίας τα 30. Αρκετοί Ρώσοι μουσικόφιλοι με τα παιδιά τους και μια όμορφη ξανθή με λουλούδια και κορδέλες στο κεφάλι. Ναι, δεν είχε hipsters σε αυτό το live.

Τον Nalitch τον είχα ακούσει μόνο στο youtube και είχαμε περάσει μαζί αρκετά βράδια να τραγουδάμε παρεάκι.

Στο support ήταν οι Tootsie Babes. Αρκετά παραπάνω από συμπαθείς! Εύθυμοι και ακομπλεξάριστοι. Κατάφεραν να δώσουν μια ομογενή κίνηση στο σχετικά ανομοιογενές κοινό. Τα τραγούδια τους μας θύμισαν κάτι από Παλίρροια και λίγο Locomondo. Αρκετός ισπανικός στίχος και CDaki for free. Καλό το ζέσταμα (είχαμε ξεπαγιάσει με τον απαράδεκτο κλιματισμό).

Βγαίνει ο Peter. O κόσμος να τρελαίνεται... Ξεκινάει με το Guitar… Αυτό ήταν! το κοινό ανεβοκατέβαινε ρυθμικά εκστασιασμένο! Ακόμη και στα καινούρια του κομμάτια το κοινό συνέχιζε απτόητο την κατακόρυφη ελατηριακή σχεδόν συμπεριφορά. Παύσεις μόνο στις μπαλάντες, οι νέιτιβ τις σιγοτραγουδούσαν κιόλας. Εμείς οι υπόλοιποι σε νιρβάνα από την υπέροχη φωνή του. Χαλαρός και υπερκεφάτος κρατούσε το line-up σε ένα κομμάτι χαρτί. Ξεχωρίσαμε το σαξόφωνο (Yura Kostenko) που γέμιζε τόσο τον ήχο που ήθελες να ανέβεις και να σφηνώσεις μέσα του να μη σου φύγει νότα. Στο τελευταίο encore η 9μελής μπάντα (!!!) τραγούδησε σύσσωμη ένα άσμα εμβατηριακό. Η διπλανή μου έκλαιγε! Κι εγώ ήθελα… καιρό έχω να ακούσω κάτι τόσο αυθεντικό.

post by amaryllisgr