Άκου Αυτό: Μια μέρα η καθηγήτρια της γεωμετρίας (την οποία αποκαλούσαμε Στρουμφίτα και την απεχθανόμασταν όλοι) ούρλιαξε ένα "Χουρσανίδη και οι άλλοι!!! Ησυχία επιτέλους!!!" Και μετά ήρθε στο θρανίο μου και συνέχιζε να ωρύεται "Τι είναι αυτό; Για να δω!" Και μου άρπαξε το πρόχειρο, το άνοιξε, το ξεφύλλισε, με κοίταξε στα μάτια και το πέταξε στο πάτωμα. Στο πάτωμα!!! Το πρόχειρό μου!!! Και ένιωσα τα μάγουλά μου να κοκκινίζουν και την καρδιά μου να χτυπά μπαπα-μπούπα σαν τρελή και σηκώθηκα από την καρέκλα μου και της ούρλιαξα κι εγώ "Δεν έχετε δικαίωμα! Είναι δικό μου! Δικό μου! Δεν μπορείτε να μου πετάτε τα πράγματα κάτω!!!" Εκείνη δεν είπε τίποτα, επέστρεψε στην έδρα της και με έστειλε στον διευθυντή. Τέλος πάντων, τρομερό σκηνικό, ακόμα το θυμάμαι. Νομίζω ποτέ δεν έχω αντιμιλήσει σε κανέναν μεγαλύτερό μου έτσι, ήμουν τελείως εκτός εαυτού. Πάρα πολύ το φχαριστήθηκα.
Time and off again, time and off again, time and off again, time and off again It’s all that we have, it’s all that we have Just that and the big, beautiful blue sky. I’m no longer afraid to die. Cause that is all that I have left Yes! Yes! And I’m no longer afraid to dance tonight. Cause that is all that I have left. Yes! Yes! (Ought - Beautiful Blue Sky)
#Blogovision [No.19] Blur - The Magic Whip
#Blogovision [No.20] The Charlatans - Modern Nature
#Blogovision: ένας πρόλογος
Τι ψηφίζουν οι υπόλοιποι
Like Άκου Αυτό ♫ on Facebook
Θέλεις να γράψεις για το Άκου Αυτό; Suggest a band!
No comments:
Post a Comment