#Blogovision [No.16] 65daysofstatic - Wild Light

Κυριακίλες με 65dos: #49

Trivia: Ακολουθεί παραλήρημα (γιατί θεωρώ το "Wild Light" έπος -δεν είμαι μόνη). Φέτος -για τα δεδομένα μου- άκουσα πάρα πολλά albums -ας τα πούμε ατμοσφαιρικά- που δεν μου το 'χα να μ'αρέσουν αλλά να. Λέω 'ατμοσφαιρικά' για να καλύψω ένα πολύ ευρύ φάσμα που χωράει από How To Destroy Angels, Six by Seven και Trentemøller, μέχρι Moderat, Fuck Buttons, Boards Of Canada, Jon Hopkins, Forest Swords... Το κοινό όλων αυτών είναι ότι όλα τους για κάποιο λόγο με παραπέμπουν σε... ταξίδι με τρένο. Αυτό που είσαι στη μέση του πουθενά και επιστρέφεις από κάπου που πέρασες καλά, και είσαι κουρασμένος και με hangover, αλλά σε πιάνουν και λίγο οι μαυρίλες σου και δεν πιάνει και το κινητό -και δεν σε αποσπά τίποτα, πέρα από το τοπίο που "τρέχει" έξω απ'το παράθυρο. 

Έχω καιρό να κάνω ταξίδι με τρένο, αλλά αν έφευγα any time soon, θα έπαιρνα όλα αυτά τα albums μαζί μου (κατά πάσα πιθανότητα, βέβαια, θα έφτανα στον προορισμό μου με τάσεις αυτοκτονίας -άλλο αυτό). Παρόλ'αυτά όλους τους άλλους τους έκοψα από το Top 20. Οι 65daysofstatic "με έπιασαν" περισσότερο -ίσως γιατί με πέτυχαν μία μέρα που ήμουν στις μαύρες μου, δεν ήξερα τι μου γινόταν, πάτησα το play και το πρώτο πράγμα που άκουσα ήταν μια γυναικεία φωνή να επαναλαμβάνει "no one knows what is happening". Από εκεί και πέρα απλά βυθίστηκα στο σύμπαν τους και μέτραγα αλλαγές (ο μέσος όρος διάρκειας των κομματιών είναι 6 λεπτά -είναι απίστευτο τι προλαβαίνει να συμβεί σε κάθε κομμάτι μέσα σε 6 λεπτά - ακούστε το "Prisms"). Πέρα από όλα αυτά, έχω αδυναμία στο post (δεν το ξέρατε) και στο πιάνο (το ξέρατε) -so they win.

Άκου Αυτό: Το 2013 μεγάλωσαν οι μαυρίλες. Σε παρέα δέκα ατόμων, οι τρεις ξεκίνησαν να βλέπουν ψυχολόγο (και κάναδυο το σκέφτονται). Δεν το λέω γιατί έχω κάτι με τους ψυχολόγους (το αντίθετο), αλλά γιατί αν μου έλεγες πριν από 10 χρόνια ότι τα ίδια άτομα με τα οποία ψοφούσαμε στο γέλιο τότε και δεν μας ένοιαζε τίποτα, θα πάθαιναν κατάθλιψη, ψυχοσωματικά επεισόδια και κρίσεις πανικού, θα σου έλεγα "πας καλά; με τίποτα, αποκλείεται -αυτά δεν θα συμβούν ποτέ σε εμάς, εμείς είμαστε χαρούμενοι άνθρωποι". Τα θέματα υγείας με στενοχωρούν -τα θέματα ψυχικής υγείας όμως με φρικάρουν. "No one knows what is happening..."

#Blogovision [No.17] Mark Lanegan - Imitations
#Blogovision [No.18] Savages - Silence Yourself
#Blogovision [No.19] Torres - Torres
#Blogovision [No.20] Keep Shelly in Athens - At Home

#Blogovision: ένας πρόλογος
Like Άκου Αυτό  ♫ on Facebook 

Θέλεις να γράψεις για το Άκου Αυτό; Suggest a band!