14/07/2013

Rock Werchter (live review)

the 'dear diary' version... 
Πότε: 4 - 7 Ιουλίου 2013, festivalpark Werchter, Leuven, Βέλγιο
Κριτική για τα live (Sigur Rós, James Blake, The National, Blur, Richard Hawley, Asaf Avidan, Ben Howard, Jake Bugg, Alt-J κ.α.) μπορείτε να διαβάσετε στο Jumping Fish. This is not a review.
Στο Werchter πήγα επειδή είμαι πολύ τυχερός άνθρωπος. Δηλαδή -πόσο εξωφρενικό- δεν είχα δημοσιογραφικό πάσο, αλλά το εισιτήριο ήταν δώρο. Και για τα αεροπορικά πλήρωσα ελάχιστα, γιατί ταξίδευα με frequent traveler και είχε μίλια. Και για διαμονή δεν πληρώσαμε καθόλου, γιατί ένας παλιός μου συνάδελφος *τυχαίνει* να μένει σε μια βιλάρα στη μέση του πουθενά, κοντά στο Leuven όπου γίνεται το φεστιβάλ. Είμαι, στ' αλήθεια, πολύ τυχερός άνθρωπος. Μια μέρα να δεις που θα μου συμβεί κάτι πάρα μα πάρα πολύ κακό.
Στο Βέλγιο πήγα με αντροπαρέα. Το μυστικό για να δέσεις με μια αντροπαρέα αν είσαι κορίτσι είναι να μην τους σπας ποτέ τα αρ*δια. Και να μην υστεριάζεις για θέματα προγραμματισμού, καθαριότητας, αργοπορίας ή για οτιδήποτε έχει να κάνει με junk food, αλκοόλ, απερισκεψίες και καταχρήσεις. Με λίγα λόγια, το μυστικό για να δέσεις με μια αντροπαρέα αν είσαι κορίτσι είναι, βασικά... να ξεχάσεις ότι είσαι κορίτσι.
Σουρεαλισμοί και άλλα που συνέβησαν στο Werchter:
Πολλοί φεστιβαλιστές έμειναν στο camping:
Εμείς μείναμε εκεί:
Στο χωλ, μας περίμενε η Flossy ♥.
Στην πορεία μάθαμε ότι τη σπιταρόνα την έχει αγοράσει ο πρώην συνάδελφος μαζί με τη γυναίκα του, η οποία είναι υπερ-διάσημη ηθοποιός γιατί πρωταγωνιστεί σε μία υπερ-δημοφιλή κωμική σειρά που λέγεται "F.C. De Kampioenen" και παιζόταν στη Βέλγικη τηλεόραση από το 1990 μέχρι το 2011. Κατέληξα ότι η μόνη αναλογία που θα μπορούσα να επιχειρήσω είναι να πω πως ήταν λίγο σαν να έμεινα στο σπίτι της Βελγίδας Δήμητρας Παπαδοπούλου, που όσο να πεις, καλή φάση.
Κάθε πρωί η αντροπαρέα έφτιαχνε scrambled eggs με crispy bacon και τρώγαμε όλοι σαν γουρούνια, αλλά εγώ μόνο μία λωρίδα bacon γιατί είμαι ενοχικός τύπος.
Μετά παίρναμε τα ποδηλατάκια μας και περνούσαμε από δάση και λιβάδια μέχρι να φτάσουμε στο φεστιβάλ.
Κάθε βράδυ παίρναμε πάλι τα ποδηλατάκια μας και γυρίζαμε σπίτι. Και δε μας ένοιαζε η κούραση, ούτε το κρύο, ούτε η ομίχλη. Γιατί ήταν σαν θρίλερ και γουστάραμε άπειρα.
Στο χώρο του φεστιβάλ συμβαίνουν ταυτόχρονα πάρα πολλά πράγματα και δεν ξέρεις που να πρωτοκοιτάξεις.
Το σκηνικό θυμίζει αρκετά το "Βρες το Γουόλυ". (το μόνο Γουόλυ που ξέραμε πριν το WALL-E.)
Παρεμπιπτόντως, τον βρήκαμε:
Μια μέρα φάγαμε σε μία pub που λέγεται Napoleon's Bed, γιατί, λέει, κάποτε εκεί ήταν το σπίτι ενός αγρότη κι έμεινε ένα βράδυ ο Ναπολέοντας και του πήδηξε και την κόρη κι εκείνοι αντί να του το κρατήσουν αμανάτι, κράτησαν το κρεβάτι και το μετέτρεψαν σε τουριστική ατραξιόν.
Στο Βέλγιο έχει φανταστικές μπίρες - εγώ ήξερα μόνο τη Leffe αλλά δοκίμασα και La Chouffe και Tripel Karmeliet και ήταν απίθανες (και τρομερά δυνατές, πίνεις μία γουλιά και είναι σαν να έχεις κατεβάσει σφηνάκι ουίσκυ). Παρ'όλ'αυτά στο φεστιβάλ πίναμε Jupiler η οποία είναι σαν νερό βρύσης με γεύση ξεθυμασμένης Fix. :(
Επίσης στο φεστιβάλ όλοι έτρωγαν ένα πράμα που λέγεται  "frieten met stoovlees" (φρίτεν μετ στούβλις) και πέρα από το ότι είναι όσο τερατόμορφο όσο ακούγεται, με έκανε να γκρινιάξω στην αντροπαρέα για πρώτη φορά, πράγμα που δεν εκτιμήθηκε ιδιαιτέρως.
Βέβαια, την επόμενη μέρα, έβγαλα σε ανύποπτο χρόνο από την τσάντα μου σάντουιτς για όλους (που είχα φτιάξει το πρωί στο σπίτι) κι αυτό εκτιμήθηκε δεόντως.
Η δεύτερη φορά που γκρίνιαξα στην αντροπαρέα ήταν όταν ένα πρωινό έκαναν χίλια χρόνια να ξεκουβαληθούν από το σπίτι και χάσαμε τους Disclosure. Όταν φτάσαμε, το γρασίδι ήταν γεμάτο ημίγυμνα κορίτσια, οπότε η διαμαρτυρία μου έγινε αμέσως παρελθόν.
Θα μπορούσα να γράψω κατεβατά για το πως μου φάνηκαν τα συγκροτήματα, αλλά α) βαριέμαι β) δεν έχω χρόνο και γ) όλες οι φωτογραφίες που τράβηξα με το κινητό είναι κάπως έτσι:
Το καλύτερο live πάντως (πέρα από τους Blur, που, ΟΚ.. πάλι Blur;) ήταν εκείνο των Sigur Ros όπου μεταξύ άλλων κάναμε και τα γενέθλια του ντράμερ, σβήσαμε και κεράκια και απ'όλα.
Γενικά τα περάσαμε πάρα πολύ ωραία, πράγμα που θα μπορούσα να αποδείξω συνοπτικά στο Instagram (αν είχα Instagram) με τις ακόλουθες φωτογραφίες:
Την τελευταία μέρα η Flossy κατάφερε να ισορροπήσει στη μύτη της ένα κεφτεδάκι.
Κλείνω με τη φωτογραφία ενός άντρα που ποτίζει μερικά λουλούδια στην κεντρική πλατεία του Leuven με το πιο μεγάλο ποτιστήρι του πλανήτη -γιατί μπορώ.

Travel notes:
La Porte Noire 
Bed Van Napoleon
Herberg In De Ster
Velo
Oude Markt

Περισσότερα:
jumpingfish.gr
oneman.gr
slag.gr
Θέλεις να γράψεις για το Άκου Αυτό; Suggest a band! 

3 comments:

  1. τελικά, ήμασταν αρκετοί...

    http://thevisitorsarepretty.blogspot.gr/2013/07/rock-werchter-festival.html

    ReplyDelete
  2. Le magasin a résolu des problèmes pour moi, le service est très patient,gucci pas cher c’est une expérience de magasinage parfaite. Quand j'ai reçu les chaussures, j'ai pensé que c'était une bonne copie des chaussures.gucci lunettes de soleil pas cher J'aime cette boutique en ligne, cette chaussure est simple et généreuse. Très satisfait de cet achat.

    ReplyDelete