Πότε: Τετάρτη 12 Ιανουαρίου, Gagarin 205
Τον José González δεν τον είχα ξαναδεί και ήθελα πολύ. Το "Veneer" το είχα λυώσει στο Λονδίνο. Η κιθάρα του μου θυμίζει κάτι νωχελικά Κυριακάτικα πρωινά στην Bryantwoood Road, που έμενες στο κρεββάτι για ώρες κι έξω ο ουρανός ήταν γκρι. Από το παράθυρο έβλεπες τη βροχή (που δεν σταμάταγε ποτέ, η γ*μημένη) διάβαζες περιοδικά, απαντούσες σε e-mails φίλων και έπινες τσάι με γάλα, ενώ οι συγκάτοικοι στο σαλόνι έβλεπαν Peep Show.
Η χθεσινή συναυλία με γύρισε σ'εκείνο το σπίτι στο Λονδίνο, εξάλλου η φωνή του González, και live, είναι σαν να ακούς το CD.
Εμφανίστηκε μόνος του, με την κιθάρα του, την οποία κούρδιζε και ξεκούρδιζε ανάμεσα στα tracks και το μόνο που "στόλιζε" τη σκηνή ήταν τρία φωτεινά έλατα στο background. Η συναυλία του ήταν ό,τι πιο απλό, ό,τι πιο "ταπεινό" έχω δει εδώ και καιρό. Μας έκανε μασάζ στα αυτιά για 90 λεπτά και μας "ξύπνησε" μόνο στο τέλος για να τραγουδήσουμε μαζί του το Love will tear us apart των Joy Division.
Άκου Αυτό:
No comments:
Post a Comment