#Blogovision: ένας πρόλογος

Κάπου διάβασα πως η συνήθεια του να τσεκάρεις το κινητό σου με το που ανοίγεις τα μάτια σου, σου δημιουργεί μια ψευδή αίσθηση εκτάκτου ανάγκης. Το 2016, κάθε πρωί, μαζί με τον ήχο του ξυπνητηριού ερχόταν κι ο φόβος των notifications. Με το που απενεργοποιούσα τη λειτουργία πτήσης και γέμιζε η οθόνη breaking news, πάθαινα ταχυπαλμία. Τι στο διάβολο θα είχε συμβεί πάλι όσο κοιμόμουν;

Θα είχε ενδιαφέρον να είχε κρατήσει κανείς φέτος, με print screen, όλες τις έκτακτες ειδήσεις που εμφανίστηκαν στα κινητά μας. Κάθε ενημέρωση κι ένας μικρός σεισμός -στιγμιαία χάναμε τη γη κάτω από τα πόδια μας, νιώθαμε να μας παρασύρουν οι τεκτονικές πλάκες μισό βήμα πιο κοντά στο τέλος του κόσμου (όπως τον ξέρουμε μέχρι σήμερα).

David Bowie dies of cancer at 69
Brussels attacks: airport, metro rocked by explosions killing at least 34 
Prince, singer and superstar, dies aged 57
UK votes to leave the European Union in Historic Vote
Istanbul Airport attack: deaths rise to 42 as Turkey mourns
Trump beats Clinton to take White House
Leonard Cohen, legendary singer-songwriter dies aged 82
Over 4.000 refugees feared dead trying to cross the Mediterranean this year
(...) 

Όλο το 2016 οι βόμβες διαδέχονταν η μια την άλλη, κι εμείς τις εξουδετερώναμε online, χρησιμοποιώντας τα νέα reaction buttons του Facebook, τσακωνόμασταν για το ποιος "δικαούται" να στενοχωριέται που πέθανε ο Bowie και ποιος "επιτρέπεται" να έχει γνώμη για το Brexit ή για τον χωρισμό Brad Pitt-Angelina Jolie (αλλά όχι και για τα δύο, ταυτόχρονα -τι θράσος!) -κι ύστερα γυρίζαμε στα σπίτια μας, φτιάχναμε μια μακαρονάδα, βλέπαμε δυο επεισόδια "Making a Murderer" στο Netflix και τρίβαμε τις πατούσες μας μέχρι να μας πάρει ο ύπνος.

Εξάλλου, ό,τι κι αν συμβαίνει στον κόσμο, η προσωπική ρουτίνα του καθενός είναι πιο επείγουσα από την παγκόσμια ατζέντα.

"I understand the urgency of life". Οι στίχοι των Savages με έχουν στοιχειώσει φέτος -"η ζωή είχε γίνει ξαφνικά επείγουσα" έγραφε ο Jonathan Coe στη "Λέσχη των Τιποτένιων" -δεν μπορώ να βγάλω αυτή τη φράση από το μυαλό μου.

Κοιτάξτε, εγώ το βλέπω ως εξής: το 2016 ο πλανήτης εκτροχιάστηκε. Και τώρα η Γη γυρίζει κάπως άρρυθμα κι έχουμε μείνει μετέωροι και ζαλισμένοι, να αναρρωτιόμαστε τι στο διάβολο έρχεται μετά. Και τι επείγει να κάνουμε για να αποτρέψουμε τα χειρότερα.

Στο προσωπικό μου σύμπαν, προκειμένου να επανέλθει η ισορροπία, επείγει να ταξινομήσω τα άλμπουμ που κυκλοφόρησαν φέτος -και να περάσω τις τρεις πρώτες εβδομάδες του Δεκέμβρη, βουτηγμένη στη μουσική.

Τις επόμενες 20 μέρες, μέσα από αυτό εδώ το blog, θα σας πω ποιους 20 δίσκους άκουσα περισσότερο το 2016.

Και στο μεταξύ, θα φτιάξουμε -όπως κάθε χρόνο- και μια playlist.

--Εύη

Αν βρεθήκατε στο Άκου Αυτό ♫ εντελώς τυχαία και δεν έχετε ιδέα τι είναι η Blogovision (και γιατί με ωθεί προς την κ̶α̶τ̶ά̶θ̶λ̶ι̶ψ̶η̶ εξομολόγηση) ρίξτε μια ματιά εδώ (FAQ).

Like Άκου Αυτό  ♫ on Facebook 
Θέλεις να γράψεις για το Άκου Αυτό; Suggest a band!