29/05/2012

Left Boy

suggestion by Alexandra
Ποιος: Left Boy (Facebook | YouTube) είναι το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Ferdinand Sarnitz από το Brooklyn της Νέας Υόρκης. 

Genre: hip hop, electro, dubstep, experimental 

Trivia: Είναι 22 ετών. Μένει στη Νέα Υόρκη. Ήταν εκείνος που διοργάνωσε το πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Beatbox. Έγραψε το πρώτο του rap τραγούδι όταν ήταν 16. Στα τραγούδια του χρησιμοποιεί συχνά samples γνωστών κομματιών (έχει "πειράξει" από Radiohead και Lana Del Rey μέχρι το theme της ταινίας "Οι Πειρατές της Καραϊβικής") Τον Δεκέμβριο του 2010 κυκλοφόρησε την πρώτη του mixtape με τίτλο "The Second Coming". Όταν το video του "Jack Sparrow" ξεπέρασε το 1εκ. views στο YouTube ανέβασε ένα άλλο video όπου ράπαρε από τη χαρά του στο repeat a milli-a milli-a milli-on κι έτσι το ονόμασε... "a milli" (θεούλης). Μέχρι στιγμής παραμένει unsigned. 

Άκου Αυτό: γιατί έχεις περιέργεια αν θα τον μηνύσει τελικά η Disney. Παρακάτω το I Want To με sample από το Talk Show Host των Radiohead (του οποίο το video clip έχει γυριστεί στην Νέα Υόρκη, τη Βιέννη και την.. Πάτμο) και ένα remix του Video Games της Lana Del Rey.
suggestion by Alexandra

24/05/2012

Alt-J

Ποιος: Οι Alt-J (Facebook | Soundcloud | YouTube) είναι ένα τετραμελές band από το Leeds.
Genre: folk step
Trivia: Το όνομά τους διαβάζεται Alt-J αλλά σημαίνει τρίγωνο, δηλαδή Δ, δηλαδή το σύμβολο που εμφανίζεται αν πατήσεις Alt-J σε έναν υπολογιστή Mac. Αρχικά λέγονταν Films, αλλά το άλλαξαν για να αποφύγουν τη σύγχυση με ένα Αμερικάνικο punk συγκρότημα που λέγεται The Films. Η αγαπημένη τους ταινία είναι το "Leon" του Luc Besson και το τραγούδι MΔtilda είναι εμπνευσμένο από το χαρακτήρα της Natalie Portman, Mathilde. Η φωνή του τραγουδιστή τους, Joe Newman, έχει παρομοιαστεί με εκείνες του Thom Yorke και Anthony Hegarty. To debut album τους "An Awesome Wave" είναι ένα α ρ ι σ τ ο ύ ρ γ η μ α, κυκλοφορεί στις 28 Μαΐου αλλά μπορείτε να το streamάρετε όλο online, εδώ, και να διαβάσετε στα comments κάθε τραγουδιού τι τους ενέπνευσε να το γράψουν.
Άκου Αυτό: κάθε μέρα τρεις φορές μέχρι να γίνει ένα με το πετσί σου. Γιατί είναι ό,τι καλύτερο έχεις ακούσει φέτος. Εδώ το Breezeblocks και το Something Good αλλά μην περιοριστείς σ'αυτά γιατί το "An Awesome Wave" είναι ένα από αυτά τα άλμπουμ που ακούγονται καλύτερα ολόκληρα -γιατί δεν έχουν τίποτε περιττό- και γιατί κυλάνε αβίαστα, έχοντας αρχή, μέση και τέλος, σαν ταινία.
Like Άκου Αυτό  ♫ on Facebook

21/05/2012

Foxes

Ποιος: Η Foxes (Facebook | YouTube | Tumblr) είναι η Louisa Rose Allen από το Southampton. 

Genre: indie pop 

Trivia: Είναι 22. Όταν έκλεισε τα 18 πήγε Λονδίνο να βρει τη μεγάλη της αδελφή και γράφτηκε σε μια σχολή μουσικής αλλά τα παράτησε σύντομα γιατί βαριόταν το διάβασμα. Τα πρώτα της singles, "Youth" και "Home" έγιναν γνωστά κυρίως μέσω των remixes τους (α, και το "Gossip Girl"). Το νέο της EP λέγεται "Warrior" και κυκλοφορεί στις 25 Ιουνίου από την Neon Gold. 

Άκου Αυτό: αν σου αρέσουν οι Marina and The Diamonds και η Ellie Goulding.
Like Άκου Αυτό  ♫ on Facebook

18/05/2012

Chains Of Love

suggestion by pantelisk
Ποιος: Οι Chains Of Love (Facebook | Tumblr | MySpace) είναι ένα girl-band από το Vancouver του Καναδά. 

Genre: indie rock / garage / lo-fi / psychedelic / "Phil Spector-esque" 

Trivia: Η μπάντα ξεκίνησε όταν ο κιθαρίστας Felix Fung, ιδιοκτήτης του στούντιο Little Red Sound, στο Vancouver, αποφάσισε πως ήθελε να ξεκινήσει ένα γυναικείο group στο στυλ των girl bands των 60's. Έτσι πήρε μαζί του τις Nathalia Pizarro και Rebecca Marie Law Gray και ξεκίνησαν να ηχογραφούν "κάθε Τρίτη απόγευμα", προσπαθώντας να συνδυάσουν στον ήχο τους την νοσταλγία του '60 με τη μουσική του σήμερα. To debut album τους "Strange Grey Days" κυκλοφόρησε τον Μάρτιο και μπορείτε να το ακούσετε όλο, μέσω online streaming, εδώ. 

Άκου Αυτό: γιατί σήμερα είναι μια περίεργη, γκρι μέρα...

13/05/2012

Plisskën Festival (live review)

Πότε: Σάββατο 12 Μαΐου 2012, Κέντρο Πολιτισμού "Ελληνικός Κόσμος" 

I've been  plisskëned. Δεν θα πω ψέματα πως πήγα από τις 3 το μεσημέρι και έφυγα στις 6 το πρωί (η αλήθεια είναι πως πήγα αργά, γύρω στις 6.30 και έφυγα στις 2). Δεν θα προσποιηθώ πως είδα όλα τα ονόματα (αυτό έτσι κι αλλιώς ήταν αδύνατο, αφού πολλοί έπαιζαν ταυτόχρονα στα δύο stages του φεστιβάλ). Δεν θα εκφέρω γνώμη για τα dj sets του club stage (ο κόσμος χόρευε πολύ, πάρα πολύ,άρα μάλλον πετυχημένα ήταν). Ούτε θα κάτσω να κρίνω τη μουσική και τον ήχο της κάθε μπάντας (τις περισσότερες εξάλλου δεν τις γνώριζα καν από πριν). Ωστόσο, η τελευταία μου ανάμνηση από ττο φεστιβάλ είναι να στεκόμαστε λίγο πιο πέρα από την κεντρική είσοδο του main stage με τον drummer των Βέλγων Triggerfinger (και αποκάλυψη της βραδιάς, για μένα) και -από το πουθενά-να τα λέμε σαν παλιόφιλοι που είχαν να βρεθούν καιρό. I've definitely been plisskëned.

Ιδού τα (δικά μου) highlights:

1. Οι We Were Promised Jetpacks, ένα από τα ονόματα (και τί όνομα) που γνώριζα από πριν, που ήθελα να δω και που δεν με απογοήτευσαν στο ελάχιστο. (Κι αν δεν ξέρετε τι είναι jetpack, διαβάστε το παλιότερο post μου για αυτούς, εδώ).
2. Οι King Khan and The Shrines, ένα από τα ονόματα που δεν γνώριζα από πριν, των οποίων το σετ πρόλαβα μόνο στο τέλος (τη στιγμή που παρότρυναν τους άντρες της αίθουσας to... eat more pussy!). Ο τραγουδιστής φορούσε ένα στέμα τύπου άγρια φυλή της ζούγκλας και ένα μπλουζάκι τίγκα στο στρας. Πάνω στη σκηνή, μαζί του, ήταν δεκάδες άτομα, στο main stage γινόταν party, και όπως ενημερώθηκα εκ των υστέρων, το live τους ξεκίνησε με τον frontman να φωνάζει, σε άπταιστα ελληνικά, "γαμήσου, Χρυσή Αυγή!"
3. Ο drummer των Notwist.
4. Το πλοίο (κανονικό πλοίο, μεγάλο, ξύλινο, με κουπιά και πανιά) στην αυλή του φεστιβάλ, που πηγαίναμε κι αράζαμε στα διαλείμματα.
5. Τα σουβλάκια με χαλούμι και ντομάτα.
6. Η τιμή της μπίρας (3 ευρώ, στις 6, άλλη μία δώρο)
7. Οι Triggerfinger. Μια μπάντα που μέχρι χθες αγνοούσα την ύπαρξή της. Και που πέρασα "να τσεκάρω". Και τελικά έμεινα σε όλο το set, να χειροκροτώ ενθουσιασμένη και να χαζεύω όλη την αίθουσα να κάνει head-banging, στους ρυθμούς τριών κουστουμαρισμένων τύπων μεταξύ 40 και 50 ετών - και τρελά "ποζέρια"- ο ένας σαν Freud με φράντζα, ο άλλος ψηλός, τεράστιος, φαλακρός και με γυαλιά ηλίου, σαν μπράβος σε σκυλάδικο κι ο τρίτος απλά γαμώ τα παιδιά αφού όπως ήδη ανέφερα του πιάσαμε την κουβέντα και μας μίλησε μέχρι και για πολιτική "Μην ανησυχείτε, εμείς στο Βέλγιο, δεν είχαμε κυβέρνηση για ενάμιση χρόνο!" Μετά από μια γρήγορη έρευνα έμαθα ότι κυκλοφόρησαν το πρώτο τους album το 2004, έγιναν γνωστοί για την ακουστική διασκευή που έκαναν στο I Follow Rivers (wtf!) και ο drummer τους ήταν παλιά στους Hooverphonic. Ποτέ τρία άτομα δεν έκαναν τόσο θόρυβο.
8. Το ότι για πρώτη φορά σε ελληνικό φεστιβάλ είδα παιδάκια. Ειδικά ένα 5χρονο σγουρομάλλικο χίπικο παλαβιάρικο που χόρευε στο club stage όταν έπαιζε ο College και οι Villa, νομίζω ξύπνησε μέσα μου το μητρικό ένστικτο.
9. H Peaches. Tο ξεκίνημά της -"Τον πούλο Χρυσή Αυγή! Τον πούλο Μιχαλολιάκο"-, η μπανάνα που έφαγε στη σκηνή (και μας πέταξε τη φλούδα), το crowd-walking (όχι surfing, walking) "If Jesus walks on water, Peaches walks on you!" που είχαμε ξαναδεί στο Synch Festival τον Ιούνιο του 2010 (live review εδώ), σε μια εμφάνιση 20 φορές καλύτερη από τη χθεσινή (να τα λέμε κι αυτά).


10. Η τύπισσα με το τούλι, η τύπισσα με το ροζ μαλλί και την τουτού, ο τύπος με το κοντό σορτσάκι και τη ριγέ φανέλα, τα τατουάζ στην πλάτη της διπλανής μου, οι φλατ εσπαντρίγιες, τα κοκκάλινα γυαλιά, τα χρωματιστά γυαλιά, τα πορτοκαλί κραγιόν, τα μουστάκια, τα μούσια, τα (έπρεπε να τα μετρήσουμε) all star σε κάθε χρώμα που μπορεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους. Fashion bloggers, ΠΟΥ ΗΣΑΣΤΑΝ; Στο επόμενο Plisskën σας θέλω έτοιμες, με φωτογραφική στο χέρι για full fashion report από το πιο hipster event της Αθήνας. Μα όλα εγώ;
ΥΓ: ΜΠΡΑΒΟ για τους κάδους ανακύκλωσης και τον ψύκτη στο club stage.
ΥΓ2: Μουσικές εδώ κι εδώ.

11/05/2012

Echo Friendly

suggestion by "editor"

Ποιός: Οι Echo Friendly (Facebook | Bandcamp | Tunblr) είναι ο Jake και η Shannon από το Brooklyn της Νέας Υόρκης. 

Genre: indie pop/ "anthemic pop"με γυναικεία φωνητικά - θυμίζουν The xx. 

Trivia: O Jake Rabinbach και η Shannon Esper είναι κολλητοί (;) και μένουν στην περιοχή Greenpoint, στο Brooklyn της Νέας Υόρκης.  Τα τραγούδια τους γεννήθηκαν την περίοδο που ήταν ζευγάρι, πολύ ερωτευμένοι μεταξύ τους, αλλά μακριά ο ένας από τον άλλον.  Μέσα από τη μουσική τους διηγούνται τις περιπέτειες της on-and-off σχέσης τους και περιγράφουν πώς είναι να έχεις long-distance relationship στη σύγχρονη ψηφιακή εποχή. Το πρώτο single τους "Same Mistakes" ακούστηκε στους τίτλους τέλους του 4ου επεισοδίου της νέας σειράς της HBO (και "νέο Sex and The City"), με τίτλο "Girls", της οποίας η κεντρική ηρωίδα ζει (μάντεψε) στο Greenpoint του Brooklyn. To debut album τους αναμένεται μέσα στις επόμενες εβδομάδες. (bonus link: το σχετικό άρθρο του @dark_tyler στο flix.gr - βασικά, ό,τι χρειάζεται να ξέρεις για τη σειρά) 

Άκου Αυτό: αν έχεις υπάρξει σε σχέση από απόσταση.
suggestion by "editor"