Παρασκευή 27 Μαΐου 2011, Terra Vibe Park.
Ήταν μία υπέροχη ανοιξιάτικη μέρα... Ο ουρανός ήταν βαθύ γκρι, τα σύννεφα πύκνωναν απειλητικά πάνω από τα κεφάλια μας και νωρίτερα είχε κατεβάσει καρέκλες. Τέλειος καιρός για Μαλακάσα, δεν βρίσκετε;
Όπως πάντα έχασα το support (Μουζουράκης, ok, no biggie) και μπήκα στο Terra Vibe με τις πρώτες νότες του Dressed For Success το οποίο και άρχισα να τραγουδάω μόνη μου τρέχοντας χαρωπή στο λιβάδι να βρω την παρέα μου. Παρά τον καιρό και τις γκρίνιες και τη λάσπη, το Terra είχε πολύ κόσμο. Και όλοι έδειχναν να τα περνάνε... φανταστικά!
Με εξαίρεση κάτι μπαλλάντες και κανα δυο καινούργια, οι (52χρονοι) Roxette είπαν όλα τα... SOS, τα οποία και τραγουδήσαμε σε άπταιστη ελληνική προφορά και σε πολύ κακά, όπως παρατήρησε ένας φίλος, αγγλικά. Λογικό. Όταν κάπου στις αρχές του '90 άκουσες για 1η φορά το Must Have Been Love, ήσουν υπερβολικά μικρός για να καταλάβεις ότι ο στίχος "play a whisper on my pillow, leave the window on the ground" δεν βγάζει κανένα απολύτως νόημα. Και συνεχίζεις ακόμα και σήμερα να το τραγουδάς έτσι.
Συγκινηθήκαμε στο Fading Like a Flower (έβρι τάιμ άι σι γιου όου άι τράι του χάιντ εγουέι), κάναμε δεύτερες φωνές στο Spending My Time (γουότσινγκ δε ντέιζ γκόου μπάαααι), χτυπηθήκαμε σαν να μην υπάρχει αύριο στο Joyride (χαλόου γιου φουλ άι λοβ γιου), θυμηθήκαμε το Dangerous (χόλντ ον τάιτ, γιου νόου σιζ α λιτλ μπιτ ντέιντζερους) κρατήσαμε το ρυθμό στο The Look (νανανανανά νανανανανανά) και αφήσαμε την εφηβική καψούρα να διαπεράσει ξανά το κορμί μας στο Listen To Your Heart (γουεν χιζ κόλινγκ φορ γιου).
Απολαυστική, αξεπέραστη, απενοχοποιημένη φλωριά από τα 90's. Τότε που το μόνο μας πρόβλημα ήταν αν θα μας βγάλει το πρωί να πούμε προσευχή (κρύψε με, δεν θέλω) και κάτι απροειδοποίητα στα μαθηματικά. Τότε που ακούγαμε κασσέτες και χορεύαμε στα πάρτυ blues.
ΥΓ: Γαλότσες. Το απόλυτο αξεσουάρ Άνοιξη-Καλοκαίρι 2011.
ΥΓ2: There is a God. Άρχισε να βρέχει καταρρακτωδώς τη στιγμή που μπήκαμε στο αυτοκίνητο.
